Een deftige naam, jazeker dat is het: Alleeweg. De naam doet denken aan een laan met oude, hoge bomen waar het zomers heerlijk wandelen is in de schaduw. Waar het in de herfst vol ligt met bladeren en het wandelen met kinderen extra interessant maakt. En datzelfde geldt ook voor het wandelen in de winterdag, wanneer bomen en pad bedekt zijn met een laag sneeuw. (vroeger)
Het was de weg, die vanaf de Oldenzaalsestraat richting Wildehof liep. Historisch gezien de laan, die naar het jachtgebied van de bewoners van Huis Ootmarsum voerde.
Later een smal wandelpad met rechts daarvan een bredere zandweg met karrenspoor. Veel boeren, maar ook burgers uit Ootmarsum hadden daar in de buurt een stuk weiland, waar zomers de paar koeien konden grazen, maar waar ook gras werd gemaaid en gehooid.
En omdat er grote eikenbomen stonden, was de jeugd er in de herfst als de kippen bij om eikels te rapen.
Wat is er eigenlijk veel over zo’n weg te vertellen.
Totdat de r.-k. begraafplaats moest worden uitgebreid en men die mogelijkheid alleen maar zag op de plek van het oude KOSC-veld. Gevolg: de Alleeweg werd als doorgaande weg opgeheven en het werd een doodlopende weg. Eigenlijk nu in twee gedeeltes verdeeld. Het doodlopende stuk bij het Oldenzaalsvoetpad en de weg langs het sportcomplex tot aan de Dusinksweg. Het zal wel nooit meer één geheel worden.
Maar de verhalen blijven bestaan.
Op de zwart/wit foto (13-02-1988) loopt de Alleeweg nog door tot de Oldenzaalsestraat.
De kleurenfoto’s laten de huidige situatie zien. Op de eerste foto zijn de huizen van Bekhuis en Pikkemaat te zien. Op de tweede foto het huis van Bekhuis en de afsluiting.
Tekst en foto’s Ben Morshuis Stichting
