Op de tweede dag van de Nijmeegse Vierdaagse hielden de wandelaars het niet droog. Nog voor de start van de tweede dag waren vele deelnemers al doornat. Je bent dan niet alleen, want de gestaag neervallende regen maakte iedereen nat op de Wedren. Toch stond iedereen goedgemutst in poncho’s of in andere regenkleding te wachten op de start. Alphons Weierink is onze verslaggever en hij weet de sfeer heel goed weer te geven. Ook onderweg de nodige buiten, maar een stal met koeien of partytenten fungeerden als een paraplu.
Mooi is het om de levensverhalen van wandelaars op te kunnen tekenen en dat geldt zeker voor Marre Busscher. Een aantal jaren geleden werd bij haar MS geconstateerd. Maar een stamceltransplantatie in Mexico deed wonderen en stopte haar ziekte. Marre heeft haar leven terug. Ze loopt dit jaar mee met haar moeder en dat ze mee doet mag een medisch wonder genoemd worden. Hieronder het verslag van de tweede dag.
Vierdaagse is als doping en absoluut verslavend;
Marre heeft leven weer terug en loopt voor MS
“Nat wórden is niet erg. Maar nat zíjn als je nog op pad moet, is absoluut niet fijn. Daar weten we sinds vandaag (woensdag 16 juli) weer alles van. Want doornat werden we toen we vanmorgen in alle vroegte van Berg en Dal naar Nijmegen fietsten om te beginnen aan de tweede dag van de Vierdaagse.
Het regenwater sopte letterlijk in mijn schoenen. Maar er was één troost; de neervallende regen maakte iedereen nat op de Wedren. Op de stemming onder de wandelaars had dit hoegenaamd geen effect. Iedereen stond in poncho’s en andere regenkleding goedgemutst te wachten bij de start. En toen we begonnen te lopen, werd het warempel droog.
Eerste kilometers in serene rust
De eerste kilometers langs de Radboud Universiteit voltrokken zich in serene rust. Die werd alleen verstoord door het geritsel van de regenkleding. De tweede dag van de Vierdaagse is traditiegetrouw Roze Woensdag; de meeste lopers hadden hun kleding ook aan deze kleur aangepast. Dat had ik dus natuurlijk ook maar gedaan.
Wychen
Of het kwam door de regen of wat ook, de eerste kilometers gingen voor mij opvallend soepel. De strammigheid na de eerste dag was gelijk verdwenen. We zitten meteen in het tempo van de dag ervoor. We trekken door het land van Maas en Waal, door de prachtige natuur rond de Wychense Vennen. Ondanks de niet florissante weersvoorspelling blijft het aanvankelijk droog. Het is in feite ideaal wandelweer. Na 15 kilometer komt zelfs de zon erdoor. We zijn al door het uitgelopen Alverna getrokken op weg naar Wychen. Daar moet het vandaag gebeuren. En dat is ook het geval. De doorkomst overtreft alle verwachtingen. De lopers van alle drie de afstanden komen hier bijeen en urenlang trekt een onafgebroken stroom van lopers door Wychen. Aangemoedigd door duizenden toeschouwers. Het is een kakafonie van geluid. Er wordt gefeest en er wordt gezongen. De lopers drijven mee op de golven van het enthousiasme; iedereen geniet.
Magic Mile
Dat doet ook zeker de burgemeester van Wychen; Renske Helmer-Englebert. Ook zij is gekleed in de kleur van de dag. Zij weet dat er geen betere promotie mogelijk is met de doorkomst van de Vierdaags lopers. En ze gaat graag met ons op de foto. Aan de fameuze Magic Mile van Wychen lijkt geen einde te komen.
Ontmoeting met de marsleider
De doorkomst in Beuningen is zeker niet minder ‘magic’. Hier ontmoeten we de marsleider van de Vierdaagse Henny Sackers; hij is het hoofd van de organisatie. Beuningen is zo blij met hem dat er zelfs een Henny Sackers Boulevard naar deze marsleider is vernoemd.
Zo ver heeft burgemeester Daphne Bergman het nog niet geschopt. Desondanks is de Roze Woensdag helemaal haar dag. Ze geniet zichtbaar met volle teugen en ze gaat graag met ons op de foto.
Medisch wonder
Onderweg komen we verschillende ‘Ootmarsummers’ tegen onder wie Mathilde en René Krop en de zusjes Loes en Sofie Arkink. Zij hebben hun eigen supporters: de kinderen van René en Mathilde en de ouders van Loes en Sofie. We zien ook Marga Busscher en haar dochter Marre; beiden doen voor de eerste keer mee. Voor Marre (27) is de deelname aan de Vierdaags een hele bijzondere ervaring. Dat zij dit kan, is welhaast een medisch wonder. Twee jaar geleden had zij hier nog niet van durven dromen. Donderdag is het namelijk precies twee jaar geleden dat Marre in Mexico een stamceltransplantatie onderging. Op die manier werd geprobeerd om de aandoening MS in haar lichaam te stoppen. En dat is gelukt. Daarmee heeft ze in zekere zin haar leven weer terug en kan ze doen wat ze wil.
,,De MS staat nu stil”, licht ze toe, ,,ik heb geen klachten meer.” Ze beseft dat ze bevoorrecht is dat ze een transplantatie heeft kunnen ondergaan en dat die resultaat heeft gehad. Met de deelname aan de Vierdaagse wil ze iets terugdoen en loopt ze een flink bedrag bijeen dat ten goede komt aan verder onderzoek naar MS in Nederland en de behandeling daarvan.” ,,Wie wil, kan nog altijd doneren”, lacht ze en ze verwijst naar de link: https://tinyurl.com/ylobcar7
Leven terug
Na haar studie is Marre in Nijmegen blijven ‘hangen’ en woont ze er inmiddels samen met haar vriend Jordy. In oktober gaan ze samen twee maanden op reis: naar Thailand, Laos en Vietnam. Ze ziet er erg naar uit. ,,Dit kon ik eerder nooit doen. Nu wel, ik heb mijn gewone leven weer teruggevonden.”
Jarig
Wie we woensdag niet hebben ontmoet was een Ootmarsummer, die er wel was en ook nog eens zijn verjaardag vierde: Eddy Keupink. Hij is 65 jaar geworden. En Eddy zou Eddy niet zijn als hij dat niet op zijn manier zou vieren. Eddy is aangestoken door het Vierdaagse-virus. Dat is niet zo vreemd, heb ik vandaag ook zelf enkele keren vastgesteld. Wie is daar niet ontvankelijk voor? Ik probeer altijd wat afstand te houden om beter te kunnen observeren, maar dat lukt me nauwelijks. De vierdaagse van Nijmegen werkt als een soort doping en is absoluut verslavend.
Op weg naar de Koninginne-etappe
Morgen alweer de derde dag; de zogeheten Dag van Groesbeek. Het is de Koninginne-etappe vanwege de ‘zeven’ heuvels op de route tussen Groesbeek en Berg en Dal. We gaan in Groesbeek op zoek naar de burgemeester. En ongetwijfeld zullen ook tal van Ootmarsummers ons pas kruisen. De weersverwachting is prima, dus moet het goed komen.”
-Alphons Weierink
