De eerste selectie van KOSC heeft na dit Coronajaar, dus zonder te voetballen, afscheid genomen van trainer/coach Peter de Vries en laatste man Stijn Bruns. Denekamper Peter de Vries pakte de handschoen op in de zomer van 2017. Het eerste van KOSC was net gedegradeerd uit de Tweede Klasse en nam ook nog eens afscheid van zes ervaren spelers. Een moeilijke start dus voor Peter de Vries, maar hij pakte zijn verantwoordelijkheid en durfde de uitdaging aan te gaan. Dat gold ook voor Stijn Bruns. Hij kondigde al een aantal keren zijn afscheid aan, maar kwam toch terug bij de selectie om de ploeg bij te staan. Zo kwam de robuuste verdediger uit op het geweldige aantal van 289 officiële wedstrijden voor de hoofdmacht van de Ootmarsumse voetbalclub. Aanvoerder Fabian Harperink sprak de beide pur sang voetballiefhebbers toe. In eerste instantie sprak hij lovende woorden aan het adres van de scheidende KOSC-trainer. “In de zomer van 2017 zijn we geheel onverwacht gestart met jou als nieuwe hoofdtrainer van KOSC. Een Denekamper in Ootmarsum, dat was bijzonder, vond men. Maar de TC en de spelersraad had volgens jou een erg goed verhaal. Toch had jij de twijfelachtige eer om, na de degradatie uit de 2e klasse en het stoppen van 6 ervaren spelers, KOSC 1 te voorzien van oefenstof. Het was een aanstelling op het laatste moment, omdat de toenmalig trainer besloot te stoppen. Voor jou was dit dé uitdaging, instappen op een zinkend schip,” vertelt Harperink over deze moeizame start. ” In het begin was het voor iedereen wennen, veel mutaties, nieuwe namen als Jorik, Joost Prinsen en Fabri, daarnaast ook het inpassen van jonge spelers en het opstellen van niet kwalitatieve spelers, maar de grootste reden van onwennigheid? Dat was jijzelf! Een geboren en getogen Denekamper.”
Valse start
Als trainer beleefde Peter de Vries met het eerste van KOSC een valse start in de Derde Klasse. De selectie had teveel kwaliteit ingeleverd en de jonge spelers hadden tijd nodig om aan het niveau te wennen. Het lukte niet om de neerwaartse spiraal te doorbreken en KOSC gleed af naar de Vierde Klasse. Ook daar verliep de start dramatisch. Na 6 wedstrijden kende het team nog maar twee schamele punten. Toen kwam de uitwedstrijd tegen Vasse. Fabian Harperink: “We kregen vragen van onze supporters de vraag wat er ging gebeuren als we tegen Vasse geen punten behaalden. Ons antwoord was: ‘Wat als wij de komende weken wel gaan winnen’. “
Vasse uit werd weer niet gewonnen en de positie van de Vries stond op de wip bij KOSC. Het gevoel dat het tij zou keren overheerste echter. Op 18 november werd de eerste zege tegen Juventa’12 behaald om vervolgens toch nog als koploper de winterstop in te gaan. Naar eigen zeggen ging het treintje lopen, de titel lonkte. “Maar uiteindelijk kwamen wij dat seizoen net te kort, achteraf had het er zeker in gezeten. In de nacompetitie speelden we sterk en werden de Tubanters en Reünie verslagen. De klus werd niet geklaard in Oldenzaal tegen RSC. Wij speelden ondermaats en verloren terecht. Het was een goede, maar keiharde les voor het volgende seizoen 2019-2020. We bleven 14 wedstrijden ongeslagen tot aan de laatste wedstrijd voor corona aan toe. Uiteindelijk kwamen wij 1 doelpunt te kort om te promoveren. Bizar! Er heerste een gevoel van onoverwinnelijkheid. Een kampioenschap hadden we verdiend, maar Corona gooide roet in het eten.”
Ideale schoonzonen
Peter de Vries bleef nog een seizoen in Ootmarsum. “Men kan zegen wat ze willen, maar uiteindelijk besloot jij om nog een 4e seizoen bij KOSC te blijven. Zelfs bij DOS ’19, Oldenzaal en ATC’65 hielden zij het niet langer met jou vol. Maar wat wil je met deze bijna allemaal ideale schoonzonen. Zoals vaker gezegd, de intensiteit en beleving zijn tijdens trainingen en wedstrijden altijd aanwezig geweest. Dit ging weleens ten koste van het voetbal. De combinatie tussen jou en Ruud was perfect, al was het soms een poppenkast, maar uiteindelijk vulden jullie elkaar goed aan op tactisch gebied. Het latje schieten is een begrip geworden. Op Mallorca met blauwe oren rondlopen na weer een verloren hooghoudpotje en jouw cynisme kunnen we waarderen. Peter, je bent als hoofdtrainer van KOSC ingestapt op een lastig moment. Daarnaast, door omstandigheden, was je bereid om alsnog een 4e seizoen bij KOSC te blijven. Dit is absoluut niet vanzelfsprekend of de makkelijke gekozen weg, je deed dit voor de selectie, je wist waar wij mee bezig waren en hebt het altijd naar je zin gehad in Ootmarsum. Wij, als KOSC 1, kijken terug op een mooie periode, een kampioenschap hadden wij jou als trainer en ons zelf als team gegund. Helaas is het anders gelopen. We wensen je veel succes als technisch manager van de Tubanters en als ‘stromannetje’ bij VV Oldenzaal. Namens de selectie willen wij je hartelijk danken voor jouw inzet en betrokkenheid de afgelopen seizoenen.”
De betrouwbare centrale verdediger Stijn Bruns
Bij de KOSC supporters staat Stijn Bruns bekend als een betrouwbare verdediger. En met zijn rushes naar voren, zijn kopkracht bij corners en zijn lage, harde vrije trappen, maar vooral als de voetballer, die de aanvallers van de tegenpartij het echt moeilijk kon maken door ze een hele wedstrijd te schaduwen. Sterk in de één tegen één duels, maar toch ook blessuregevoelig, alhoewel hij de volgende duels er gewoon weer stond. In de afgelopen jaren nam Bruns twee keer eerder afscheid van het eerste, maar kwam snel terug op dat besluit, mede ook in het belang van het team. Onder Koos de Wals maakte Stijn Bruns als 17-jarige zijn debuut. “Uit tegen Wilhelminaschool maakte je je eerste minuten voor het eerste van KOSC. Dat was op 11 december 2005. Na je debuut werd je steeds vaker betrokken bij het eerste en met een doelpunt tegen Langeveen in de slotfase van de competitie had je een belangrijk aandeel in het kampioenschap van de 5e klasse,” aldus Fabian Harperink. “In het seizoen daarop werd slechts één keer een beroep op jou gedaan, maar als jeugdspeler vierde je het kampioenschap wel mee.
De definitieve doorbraak van Bruns was in het seizoen 2007-2008. Onder leiding van trainer André ter Brake werd je vervolgens wekelijks op het wedstrijdformulier gezet. “Je werd voornamelijk in de achterhoede gepositioneerd, al wilde je het zelf weleens op het middenveld proberen.
Niet altijd met evenveel succes en uiteindelijk kwam je ook zelf tot de conclusie dat jij als centrale verdediger het beste tot je recht komt. Elke trainer kon jou met een opdracht het veld in sturen om menig spits uit te schakelen en van het scoren af te houden. De mooiste periode in KOSC 1 zijn zonder twijfel de vier seizoenen in de 2e klasse geweest. Wedstrijden in Arnhem, Zwolle, Apeldoorn of Winterswijk daagden ons wekelijks uit om maximaal te presteren. In de loop der jaren heb jij meerdere hoogtepunten meegemaakt, 3 kampioenschappen (1x in de 5e klasse en 2x in de 4e klasse) en 2 promoties naar de 2e klasse via de nacompetitie, waarbij het wonder van Tilligte een bijzondere wedstrijd blijft. Maar ook ken jij de keerzijde van de successen en waren degradaties niet altijd te voorkomen. Zoals gezegd nam je twee keer eerder afscheid van KOSC 1, je ging een aantal maanden op wereldreis en bij terugkomst wou je in het tweede gaan voetballen. Echter, na twee korte gesprekken was je ook weer beschikbaar en maakte jij je rentree. Met jouw kwaliteiten was je volgens de trainers nog te belangrijk, daarnaast vond je het zelf nog altijd te mooi om in KOSC 1 te spelen en te presteren.
Ondanks dat je de laatste jaren in Amsterdam woont en werkt, kwam je wel wekelijks terug om een bijdrage te leveren aan de wedstrijden. Een groot compliment. Het laatste doel was om kampioen te worden, helaas is dat door de bekende omstandigheden er niet van gekomen. Ook buiten het veld stak je de helpende hand uit wanneer er een teamfeestje moest worden geregeld. Jeugdspelers, die de selectie kwamen versterken, ving je op. Stijn, jarenlang was jij een vertrouwd gezicht en belangrijke schakel in de laatste linie van KOSC 1, Na 289 officiële wedstrijden, een ongekend aantal wat zeker niet voor iedereen is weggelegd, is je carrière in KOSC 1 nu wel definitief voorbij. Wij als spelersgroep willen je hartelijk danken, voor je inzet, bijdrage en alles wat je KOSC 1 gegeven hebt.”
