Teammanager Rob Oolderink neemt na dit seizoen afscheid van het eerste van KOSC. Negen jaar lang regelde hij de gang van zaken rondom de hoofdmacht en deed dat op een accurate en zeer betrokken wijze. Rob is een perfecte regelaar, maar kon niet voorkomen dat KOSC in die negen jaar drie keer degradeerde. “Het zijn niet de makkelijkste jaren geweest,” beaamt de teammanager, “Maar als periodekampioen hebben we kans om terug te keren in de Vierde Klasse. Hoe mooi is het dan dat ik met promotie afscheid kan nemen na deze negen intensieve jaren.”
‘Zevenenveertig debutanten’
Als opvolger van Koen Rekers begon de teammanager in de Tweede Klasse J. Richard de Boer was de hoofdtrainer en KOSC beschikte in dat seizoen 2016-2017 nog over een echt goede lichting, die KOSC vanuit de Vijfde Klasse naar de Tweede Klasse loodste. “Mijn eerste jaar betekende ook de eerste degradatie. De toenmalige selectie heeft er alles aan gedaan om dat te voorkomen, maar het lukte niet. Aan het einde van dat seizoen stopten ook nog eens de sterkhouders als de Harms. de Rubens, de Riks en de Ruuds…,en iedereen weet ongetwijfeld wie ik dan bedoel,” lacht de scheidende teammanager. “Het betekende wel dat in het daaropvolgende seizoen nieuwe krachten ingepast moesten worden. Peter de Vries en Ruud Bruns vormden het trainersduo. Zij hebben er alles aan gedaan om met hun selectie degradatie te voorkomen, maar ook dat bleek geen haalbare kaart. En dus naar de Vierde Klasse. Peter de Vries en Ruud Bruns bleven en het liep best aardig met een derde plek op de ranglijst, maar wel nacompetitie. Dat leek met overwinningen op de Tubanters en Reünie heel goed te gaan. De beslissende wedstrijd was tegen RSC op het veld van vv Oldenzaal. We verloren met 2-0 en wat me bij is gebleven hoe fanatiek de RSC aanhang hun ploeg aanmoedigde.”
Geen promotie dus en het jaar daarop gooide Corona roet in het eten. We stonden riant eerste, maar de competitie werd stil gelegd. We ’verloren’ op een ‘bedacht’ coëfficiënt van een team (UDI Enschede) uit de andere Vierde Klasse, dat promoveerde,” baalt Rob Oolderink nog steeds. Ook in de volgende drie seizoenen bleef KOSC steken in de Vierde Klasse, met opnieuw Corona-perikelen in het seizoen 2020-2021. Onder Rob Roelofs wisten we twee keer de nacompetitie te behalen, maar in het eerste jaar gooide UDI roet in het eten. Het jaar daarop wonnen we van Vogido, maar verloren we van Gendringen,” weet Rob Oolderink dankzij zijn statistieken. De volgende trainer. Walter Weghorst, lukte het niet om met zijn selectie degradatie te ontlopen. Na een teleurstellende 12e plek verloor KOSC tegen alle verhoudingen in van Neede. “Die niet verwachte en waardeloze terugkeer in de Vijfde Klasse betekende meteen een leegloop, waarbij we ook van Fabian Harperink, een ongelooflijk belangrijke speler, afscheid moesten nemen. Daarnaast waren er nog zes potentiële basisspelers, die afhaakten. Trainer Walter Weghorst bleef en de doelstelling was om een jong elftal met een aantal routiniers de tijd te geven om de stap terug naar de Vierde Klasse te maken. In het afgelopen seizoen hebben we goede wedstrijden afgewisseld met duidelijk mindere matches. We verloren niet, maar een teveel aan gelijke spelen nekte ons om de titel te pakken, die naar SC Overdinkel ging. Dus wacht ons nu de nacompetitie. De belangrijkste wedstrijd van het seizoen is voor ons op Tweede Pinksterdag, 9 juni, en hoe mooi is het dan als ik afscheid mag nemen met een promotie en dat is dan toch wel een kroon op ons werk. Deze groep werkt hard, de trainers bereiden de jongens echt goed voor en de sfeer is prima. We misten dit seizoen en misschien ook wel daarvoor scorend vermogen. Thijs Hulskotte werd noodgedwongen in de spits geposteerd. Ik heb veel bewondering voor hem, want hij toont iedere wedstrijd weer zijn vechtlust. Niet voor niets is hij onze clubtopscorer met 17 doelpunten en staat ook hoog tussen spitsen van andere voetbalverenigingen. Daarnaast hebben we slechts acht goals tegen gekregen dit seizoen en dat is het minste aantal in het hele district Oost. Dat zegt ook veel en toch is het niet genoeg voor het kampioenschap. Dat is echt een teleurstelling. Mocht promotie toch lukken dan is alles vergeven en vergeten,” weet Rob Oolderink als geen andere de ‘voetbal’wetten.
Regelen zit in mijn bloed
Op het moment dat onze zoon Jaap geselecteerd werd voor KOSC E1 werd Rob als leider actief betrokken bij KOSC. Hij ‘groeide’ mee met zijn zoon tot en met D1. Daarna werd de functie van teammanager vacant bij het eerste en Rick en Wouter Engbers, spelers van het eerste, wisten heel goed hoe Rob alles om de wedstrijden heen perfect regelde.
Hij werd gevraagd om de teammanager te worden van het eerste en die eer greep hij met beide handen aan. “Het voelde gewoon goed en het regelen zit in mijn bloed. Ik hou van statistieken en hou dus echt alles bij. Van gele kaarten, aantal wedstrijden, debutanten en noem maar op. In die negen jaar dus 47 debutanten en met hen heb ik 77 KOSC spelers actief zien spelen in het eerste. Dat vind ik mooi om bij te houden. Minder mooi is het bij koud weer. Soms zit ik met drie jassen en meerdere broeken in de dug-out. Geef mij maar zomerse temperaturen, want aan kou heb ik een bloedhekel,” lacht Rob Oolderink. Zijn opvolger is Bart van Koersveld en alle werkzaamheden van een teammanager bij KOSC 1 staan op papier. “Het is niet te verwoorden in een A4-tje, want het is echt een hele waslijst waar je verantwoordelijk voor bent of betrokken bij. Het is echt heel leuk werk en ik adviseer Bart dan ook om vooral te genieten van zijn functie. Je maakt van alles mee, mooie en teleurstellende momenten, maar zelfs uit de mindere wedstrijden, kun je altijd iets positiefs halen. Ik was geen voetbalkenner en zeker niet op het gebied van tactiek. Maar als teammanager maak je echt alles mee. Het belangrijkste is echter dat je alles rondom KOSC 1 goed geregeld hebt,” besluit een betrokken Rob Oolderink. “Ik zal best nog regelmatig te zien zijn op het KOSC veld, maar wie me kent, weet dat het dan niet te koud moet zijn…” om met een knipoog af te sluiten.
