Siepelsaegh: waar blijft het bankje en waar de leaseauto van Frans en Elise

“Jullie gaan toch wel weer saeghen?” is een veelgehoorde vraag na de vakantie. De eerste anekdotes vallen als rijpe appeltjes via de mailbox en ‘de wandelgangen’ binnen op de saeghredactie. Rustig over straat lopen is er ook niet meer bij en dus komt er een einde aan de vakantie-radiostilte. Hier ligt dan de eerste saegh van het nieuwe seizoen weer op de planken, de keukentafel, onder de cavia of in de oud-papierbak. Radiostilte is er ook bij de gemeente. In maart hebben bewoners van de Schimmelpenninck van der Oyehof een verzoek ingediend voor een bankje op het gras bij de vijver. Dit om vanaf dat bankje de sociale contacten wat aan te halen en op te passen op en te genieten van de (kleine) kinderen, die zich enorm vermaken in dit stukje Ootmarsum. Na een week was er bericht van de gemeente dat de brief overgekomen is en vanaf dat moment volgde de eerder genoemde radiostilte. Het voorjaar is voorbij, de zomer loopt naar zijn einde en de kinderen zijn weer naar school. De momenten om buiten op een bankje te zitten worden schaarser en schaarser. Zitten ze bij de gemeente gewoon achterover te leunen of moeten ze misschien eerst een bank in de arm nemen om een bank te financieren?  Op vakantie in Oostenrijk had het schilder(achtige) echtpaar Frans en Elise een huurauto gefinancierd. Terug bij het hotel eerst maar eens genieten van een Tasse Kaffee. Tijdens dit koffie-uurtje hoorden ze een knal en Frans verzuchtte nog: “” Hopelijk is het niet onze auto.” Helaas kwam zijn vermoeden uit en bleek de gehuurd auto niet hellingproef. Het ding belandde  in een lager gelegen grasveld . ‘Die Feuerwehr’ moest er aan te pas komen om de auto uit het weiland te slepen. Enkele jaren geleden had dochter Manon een soortgelijk ongelukje in de Grotestraat. Het lijkt dus wel een familiekwaaltje al is dit wel baas boven baas. Wie de baas is bij Maureen en Tim Engbersen weten we niet, maar ze houden allebei hun (rechter)poot stijf. Dat heeft dit keer niets met koppigheid te maken. Tim wierp per ongeluk een stanleymes in een pees van zijn been en Maureen stootte haar teen nogal heftig. Een vlucht in het gips voor Maureen en bij Tim peesde de dokter er een behoorlijk aantal  hechtingen in. Gelukkig heeft het voor beide geen blijvende gevolgen. De relatie “loopt” nu wel wat stroefjes. Beterschap! Gait Hofsté heeft ook beterschap beloofd, want deze sociaal bewogen bewoner van Huize Franciscus heeft het aan Hans Overvelde te danken dat hij niet flink op zijn oudedaguitkering gekort werd door de politie. Gait was één van de deelnemers van het seniorenuitstapje. Net voordat de bussen wilden wegrijden kwam Hans de bus ingestiepeld om te vertellen dat er een auto flink verkeerd stond geparkeerd op een invalidenparkeerplaats. Een “matig” gehoor is namelijk geen reden voor een invalidenparkeerplaats. Het kenteken werd door de chauffeur omgeroepen en toen Gait het na drie keer had gehoord, drentelde hij de bus uit om het vehikel op een  goede plek te zetten. Daarmee was het gevaar van een dikke boete van 250 euro geweken.
Het Slipgevaar is nog niet geweken, want zij vierden een topfeestje vanwege hun 15-jarig bestaan. Dames van harte en blijf ‘in de bus’ blazen.