Een maand mei, die we vast niet gauw vergeten. Geen of niet meij(n)temperaturen, teveel meiregen en alleen op de allerlaatste dagen nog een mogelijkheid om lekker buiten op een terras te zitten. Zelfs de meikever heeft zijn aanwezigheid naar juli verplaatst. Toch is er weer genoeg gebeurd in deze maand. We hebben twee nieuwe ridders in ons stadje en een aantal leden in de Orde van Oranje Nassau. Dus een hartelijke felicitatie aan Ben Vrielink en Vincent Maaswinkel, die de Stobbenkamp weer meer allure geven. Niet terug naar de Middeleeuwen, maar anno 2021 nog steeds ridders, die hun sporen nalaten. Celine Slots en Jan Meijer waren de twee Siepels, die lid werden in de Orde van Oranje Nassau. Celine, omdat ze badmintont in het schoolmuseum. Nee, u hoeft zich geen hoedje te schrikken, Celine is al jarenlang actief voor de badmintonclub de Schalm en is een belangrijke schalm in de ketting van het schoolmuseum. Jan Meijer is ook een schakel, maar dan op het gebied van elektriciteit en geluidstechniek. Hij maakt heel makkelijk contact, plugt goed in en er gaat altijd een lampje bij hem op, waardoor er in ons stadje en in diverse gebouwen het licht en het geluid op een goede wijze geschakeld zijn. In de Schiltstraat werd “het lidmaatschap” een gezellige manifestatie, maar naar verluidt is er toch een BOA langs geweest om Jan op een andere wijze te ‘ridderen’. Dat is dan weer jammer, maar hoe dan ook, niet voor niets. Dat neemt niet weg dat we dit kwartet Ootmarsummers van harte willen feliciteren met deze onderscheiding voor het leven.
Een felicitatie is ook op zijn plaats voor de stichting 75 jaar Vrijheid Ootmarsum. Ze zorgden voor Vrijheidssoep op bevrijdingsdag. Niet alleen voor bezoekers in het centrum van ons stadje, maar ook voor de bewoners van zorginstellingen. Soep recht uit het hart, bereid door Chris Oosten. Margot Oude Rengerink, één van de leden van het bestuur, nam haar soeplepel mee om het indrukwekkende gerecht in de kommen te kunnen lepelen. Naderhand was ze die lepel kwijt, eigenlijk omdat ze niet wist hoe deze er ook al weer uit zag. Zo vaak gebruikt ze hem dus….. Paul Sijtsma miste de gehaktballen in de soep. Wat een gehaktbal! Ans Sijtsma, getrouwd met Toon Bruns won een brunch en ‘brunch voor Bruns’ dat bekt beter dan “brunch voor Sijtsma”. Heeft het huwelijk toch nog voordelen. Deze maaltijd won ze bij een prachtige actie op de Meierij, waar de ondernemers zorgden voor heerlijke prijzen in de aanloop naar Moederdag. Deze actie zal rond vaderdag een vervolg krijgen met als prijs een rondrit op een trekker. Misschien dat Marchienus dan een kans maakt. Een rondrit op de trekker voor Marchienus ……..Dekker.
Echt heel mooi is de rondrit van Tafeltje-dek-je, een aanrader voor senioren, die zelf niet meer kunnen koken. Bij bezorgsters Annie ter Horst en Dinie Giezen kreeg het traject echter een andere wending toen ze er achter kwamen dat de dozen met etenswaren die ze bij zich hadden waren verwisseld. Annie had die van Dinie en Dinie die van Annie. Dus Annie zei, “och nee die nie” en Dinie zei iets als “Ah….nie!”. Tafeltje-dek-je coördinator Tonnie Leferink werd ingeschakeld en hij zorgde er voor dat Annie het maaltijdenpakket van Dinie kreeg en Dinie de juiste diners van Annie. Dus hoefde er niemand iets tekort te komen, want de warme maaltijden kwamen op de juiste adressen.
Het kookte ook even in de Protestantse kerk waar koster Hans van Duijn een blote paspop onder zijn armen hield. Zelfs de dominee liep door deze gebeurtenis met zijn klooster-ziel onder de arm. Het zette de kerk vlak voor Pinksteren niet in vuur en vlam, maar zorgde wel voor gespreksstof. De pop wordt gebruikt om straks als dahlia mannequin de bloemencatwalk van koster Hans te voorzien van nieuwe impulsen.
Jeanet Versteeg dacht haar kennissenkring te voorzien van een nieuwe ijs impuls en dat is min of meer gelukt. Aardbeienijs met nauwelijks koolhydraten en ook nog vanille-ijs met kokos. Het zat in bakjes, die ze uit de diepvries haalde. Het aardbeienijs bleek van een goede kwaliteit! Jaenet doet aan recycling van ijsbakjes en daardoor leverde het tweede bakje toch iets anders op: zuurkool(ijs) met spekjes. Tsja, dit zal nu altijd Jeanets toetje blijven! Het toetje van deze saegh zijn toch de fietsenrekken, die door de gemeente op het Kerkplein zijn geplaatst. We hebben een buurtvrouw en een klankbordgroep en die hebben met “betrokkenen” een plan bedacht om het zo te doen. Betrokkenen dachten hun inbreng te hebben, maar na het plaatsen van de rekken was de rek van incasseren er wel uit. Het initiatief is best goed, maar in de praktijk wordt het aanzicht er niet echt beter van. Vorig jaar was er veel commotie om het plaatsen van “I love O’sum”. Wat ons betreft mag deze eyecatcher terugkomen maar dan om de fietsenrekken uit beeld te krijgen. En als het niet groot genoeg is, kan er voor wat betreft het uitzicht vanuit de r.-k. pastorie nog wel iets aan toegevoegd worden: I love Jesus. Vast beter dan het blikveld en stangenstelsel dat we dit afgelopen weekend en het komende zomerseizoen weer te zien krijgen.
