De 33e stadsprins van Ootmarsum bleek door niemand geraden te zijn. Het werd Jurgen Lohuis, die in 1996 als derde jubileumprins werd gepresenteerd met aan zijn zijde Henny Heerts en Johnny Schulten. Eén van de mooiste beelden, die de Siepelstad rijk is, werd tijdens zijn regeerperiode onthuld en dat was ’t Sjalotje. Maar er gebeurde nog veel meer en dat is allemaal terug te lezen in de terugblik van oud prins Jurgen 1.
In ieder’n good’n Siepel stek ne Nar!
Stadsprins Jurgen 1 1996 de 33e stadsprins van Ootmarsum
Adjudanten Henny Heerts en Johnny Schulten
“Terugkijkend in het fotoalbum kan ik wel stellen; 1996 was een zeer enerverend jaar. En wat hebben we wat afgelachen. Van voorbereiding tot de bok.”
Prachtige voorbereidingstijd
“Dat jaar werden we als trio samen met onze vrouwen in het diepste geheim ergens in een café in Duitsland voor de eerste keer aan het bestuur voorgesteld. Johnny en Nanny Schulten, Henny en Erna Heerts, Jurgen en Christha Lohuis.
Een prachtige voorbereidingstijd volgde, waar in het ‘diepste geheim’, meestal gewoon bij één van ons thuis!, de proclamatie en de nodige verplichte speeches werden geschrevenen, waarin zich ook langzaam maar zeker het carnavalsprogramma ontvouwde.”
‘Potdomme, ‘t is d’r één van oons’
De opkomst was bij hotel de Vos. Goed gebruik is dat kort voor de opkomst de Raad van Elf aan het trio wordt voorgesteld. In een kamer op de eerste verdieping werd het trio bekend gemaakt aan de Raad van Elf. Mijn adjudanten, Johnny en Henny, zaten verstopt in de badkamer en ik zelf stond als lid van de Raad van Elf gewoon tussen de overige leden. De prinsencape hing boven het bed en de steek lag er op. Eén voor één kwamen Johnny en Henny uit de badkamer onder goedkeurend gemompel. Toen de prins werd opgeroepen verscheen er niemand, waarop gezegd werd: “Potdomme, ’t is d’r één van oons”.
Ik liet het even op het beloop en zei toen: As geneen ’t döt, dan zal ik t wa doon.” We werden overstelpt met felicitaties. Niemand wist dat jaar wie de stadsprins zou worden.”
Peentjes zweten voor maidenspeech
“In die jaren werd er van de nieuwbakken prins verwacht dat hij een goede maidenspeech zou houden. Ik had me terdege voorbereid en wist wat ik wilde speechen. Maar voorzitter Roeland Hinderdael was in de aankondiging lang van stof en de zenuwen gierden me door de keel. Bij de opkomst had ik dus een ‘black out’. Hoe ik ook dacht, ik wist het niet meer. Roeland zette na mijn opkomst de lange inleiding door, waarin ik peentjes stond te zweten. Tot mijn grote geluk viel er in die inleiding een woord dat ik herkende, waardoor als het ware mijn speech zich compleet voor mijn ogen uitrolde en ik zelfbewust het woord kon doen. Het narrenfeest was losgebroken.”
Het toenmalige bestuur
Potje houtwormen
“Tijdens de sleuteloverdracht in het stadhuis werd er verwacht dat je spitsvondig en vol humor op de actualiteit moest inspelen. Hier werd je door het gehele carnaval en misschien wel het meest door de prinsengarde gewogen. Op het gevaar af dat je te licht bevonden werd. Daar werd definitief vastgesteld of je een goede prins was of niet. Althans, zo voelden wij als trio dat.
De kranten hadden in die periode vol gestaan rondom de jarenlange soap van de verhuizing van de houtzagerij van Oude Hengel. Ook dit jaar had het college vlak voor carnaval een prachtig en groots voorstel aan Oude Hengel gedaan. Oude Hengel wees dat resoluut van de hand. En de zaak zat in een impasse. Henny, Johnny en ik hadden een lumineus en ludiek idee. Als het niet goedschiks kan, dan maar kwaadschiks. We besloten dat de natuur maar een handje moest helpen. Wij hebben burgemeester Verbeeten dan ook een potje houtwormen gegeven met de opmerking:
‘Loat de natuur zien gang mèèr goan. Dan koomp allens vanzölf good’.”
Jubileumgeschenk ‘t Sjalotje
“Na de sleuteloverdracht heb ik samen met burgemeester Verbeeten het kunstwerk van Berend Seiger ‘’t Sjalotje onthuld. Een geschenk van C.V. de Othmarridders ter ere van hun 33-jarig jubileum aan de stad Ootmarsum.”
Taart gooien
“Tijdens het kindercarnaval bij Pikkemaat was het gebruikelijk dat de leukst versierde drie kinderen een prijsje kregen. Als trio vonden wij dat maar een afgezaagd idee.
Dus bedachten wij een stunt die lang niet door iedereen werd gewaardeerd. Wij maakten een bord met daarop drie narren, waar we door de uitgezaagde koppen onze hoofden staken. Zes platen slagroomgebak hadden we bij Schulten besteld. De kinderen mochten op onze narrenkoppen met taart gooien. De prijswinnaars het eerst. Fantastisch, wat hadden we een schik. Zowel de kinderen als wij zelf.”
Even in de rol van adjudant
“Dat jaar was een liedje van Johnny en Anita een hit en was er bij het Stadscafé In den Guldene Crone een Johnny en Anita avond. Ik heb me niets bedacht en heb toen Johnny mijn steek, staf en cape gegeven. Johnny was die avond hoogheid en Henny en ik zijn adjudanten. De jeugd vooral de Sieplkuukens vonden het geweldig. Sommige oudere carnavalsvierders waren er een beetje minder over te spreken. Maar ja ………In ieder’n good’n Siepel stek ne nar!”
Ik heb hele fijne herinneringen aan dit carnavalsjaar mede ondersteund door mijn beide adjudanten en de rest van het gevolg en natuurlijk mijn familie. Een prachtig en enerverend jaar waar ik met veel dankbaarheid op terugkijk.”
