Voor het tweede achtereenvolgende jaar was het opnieuw tropisch warm tijdens de traditionele Oogstdag op de Ageler es.
De brandende zon deerde de noeste werkers op het veld echter niet. Niemand die klaagde en uit de monden van de oudere mannen viel op te maken dat in vroegere tijden het oogsten nagenoeg altijd plaatsvond tijdens een droge en warme periode. “Met regen oogsten gebeurde niet of het was pure noodzaak. Net als met het hooien keek een boer uit naar een wat langere droge periode om de rogge of een ander koren van het land te halen.”
De temperatuur klom deze Oogstdag opnieuw naar waarden boven de 30 graden. Het was dan ook niet verwonderlijk dat ’s morgens de meeste bezoekers de Zonnebergweg bevolkten om te kijken naar dit nostalgische gebeuren.
Waardering was er voor de handmaaiers, die met zicht en pikhaak geroutineerd de rogge maaiden. Maar ook het oogsten met de paarden en later de tractor met het vertrouwde gezicht van Jan Oude Dubbelink achter het stuur en Jan Lohuis op de oogstmachine zorgde bij de oudere belangstellenden voor herkenning.
Tussen de middag zochten de werkers op het land de schaduw op onder de bomen om door een aantal boerinnen getrakteerd te worden op koffie en roggestoet en brood.
Daarna werden de laatste schoven opgeladen en trok men naar het openluchtmuseum om de garven in hokken te plaatsen. Daar was ook Thomas Storck druk in de weer om roggenbroden te bakken in de Bakspieke.
Vervolgens was er een gezellige nazit in de Weemhof onder het genot van een koel drankje met tussendoor overheerlijke pannenkoeken en een lekkere plak worst. Er ontstond nog wel een discussie hoe lang deze Oogstdag al wordt gehouden. De één noemde het een zilveren Oogstdag, dus 25 jaar, de andere hield het op 20 keer. Wat zegt een getal. Het belangrijkste is dat het een mooi gebeuren is en dat de tijden van vroeger op deze prachtige wijze herleven. Met dank aan alle medewerkers!!
De sfeervolle en prachtige foto’s zijn van Caspar Kouijzer
