Wat hebben de bijna 500 belangstellenden en zeker ook de uitvoerende musici en alle andere betrokkenen genoten van de concerten in de Kloosterkapel in Noord-Deurningen. Alle bijdragen kwamen rechtstreeks uit het hart en dat beroerde de harten van de vele toeschouwers. Het eerbetoon aan zuster Augustin vormde één van de hoogtepunten.
Ontroering
Zuster Augustin was één van de vier zusters die in 2000 vanuit Indonesië naar Denekamp kwamen om het klooster nieuw leven in te blazen. Ruim 24 jaar werkte zuster Augustin ‘met hart en ziel’ aan haar missie, zoals zuster Christella het verwoordde, tot zij vorig jaar ziek werd. Haar laatste wens was terug te gaan naar Indonesië, daar overleed Augustin in mei van dit jaar op 67-jarige leeftijd.
Op het altaar in de kapel stond haar foto en daar rond om heen stonden de twaalf Indonesische medezusters met een brandende kaars; en zij zongen in het Indonesisch ‘In het gebed van mijn moeder werd mijn naam genoemd’. Het was een kippenvelmoment; menigeen was ontroerd en niet in het minst de zusters zelf. Na een indrukwekkende samenzang van The Old Hundredth Psalm was er een ovationeel en staand applaus.
Een ontmoeting van twee culturen
Het jubileumconcert was aangekondigd als een soort van muzikale reis door de 150-jarige geschiedenis van het klooster. Een ontmoeting ook van twee culturen: van Oost en West. Maar het moest vooral een beleving worden van de missie van de Zusters Franciscanessen in de afgelopen 150 jaar. En dat werd het. Een bijzondere samensmelting van verschillende disciplines en de twee culturen.
De lach bij moeder-overste Inge
Het gezicht van zuster Inge zei eigenlijk alles. De moeder-overste van het klooster van de Zusters Franciscanessen van Denekamp straalde. De geestdrift en het enthousiasme van alles en iedereen in de kloosterkapel kwamen zaterdagavond aan het slot van het jubileumconcert samen in een prachtige finale. Dit had zuster Inge niet kunnen dromen. In het jaar van het 150-jarig bestaan: het klooster leeft als nooit tevoren.
Twee keer een uitverkochte kloosterkapel met in totaal bijna 500 belangstellenden uit heel Twente; het kon niet op, op deze bijzondere septemberavond. De eerste bezoekers meldden zich anderhalf uur van tevoren al. Iedereen, die er bij was zal het concert niet gauw vergeten. Dat geldt voor het publiek maar zeker ook voor de uitvoerenden. Dat waren het Sweelinck Koperkwintet, het Twents kamerkoor Mardi le Vingt, de vijf Indonesische zusters voor deze gelegenheid aangevuld met zeven andere zusters uit Indonesië en organist Jos Beunders.
Uit het hart
Het concert was een boeiend en afwisselend samenspel van koor, kwintet en de organist die voortdurend pendelde tussen het orgel in de kapel en op de koorzolder. Het werd inderdaad een ontmoeting van culturen. De Indonesische zusters in wisselende gewaden, met hun prachtige stemmen zongen in het Nederlands en in het Indonesisch. Het kwam allemaal recht uit hun harten.
Mardi le Vingt was prima op dreef onder leiding van Yvo Boytchef. Naast hun hoge niveau viel vooral het duidelijk zichtbare plezier op, waarmee zij dit concert mede vorm gaven.
De zes muzikanten van het Sweelinck Koperkwintet tilden het geheel op naar een ongekend niveau. Hun enthousiasme maakte veel los bij de andere uitvoerenden en het publiek. Voor het Koperkwintet alle reden voor een toegift waarbij letterlijk alles uit de kast werd gehaald. In hogere sferen gingen de bezoekers naar huis.
Na het eerste concert wachtten buiten nog eens 250 bezoekers voor het volgende concert. Zij werden door het Koperkwintet getrakteerd op een spontaan muzikaal welkom vanaf het balkon van het balkon van de havezate waar het 150 jaar geleden allemaal begon. Het spektakel tekent de sfeer rond het ‘nieuwe’ klooster van Denekamp. Daarmee was de toon gezet voor het tweede evenzeer geslaagde concert.
Optimisme
Het kloosterjubileum wordt op vrijdag 21 november officieel gevierd. Met de geslaagde jubileumconcerten in het achterhoofd zal dat voor zuster Inge extra feestelijk zijn. In de wetenschap dat er 25 jaar geleden een goede zet is gedaan door Indonesische zusters naar Denekamp te laten komen. Niet meer om het klooster af te bouwen zoals aanvankelijk de bedoeling was. Gaandeweg maakten de Indonesische zusters er hun nieuwe missie van om het klooster in Denekamp nieuw elan en een nieuw leven te geven en te laten voortbestaan, zij het in een aan deze tijd aangepaste vorm en functie. Het klooster is omgebouwd tot een centrum van geloof, spiritualiteit en ontmoeting. Het jubileum wordt straks gevierd in een sfeer van hoop, vertrouwen en optimisme voor de toekomst. En daar kan iedereen alleen maar blij mee zijn. Een oase van rust en inspiratie in deze roerige wereld.
