Een evenement als de Springendalloop is niet alleen hardlopen of wandelen. Het is ook een loop vol verhalen. Voor de één is het vooral genieten van de prachtige natuur, maar voor de ander is het ook een warme herinnering. Dat geldt zeker voor de naaste familie van Wim Bruns. Hij overleed plotseling aan het einde van het vorige jaar. Wim was een trouw lid van de Ootmarsumse Lopersclub en een echt voorbeeld.
Eerbetoon
De zussen van Wim, Renate en Marion uit Lattrop, wandelden voor het eerst mee. Dat deden ze ter nagedachtenis aan hun broer Wim Bruns. Meer dan 30 jaar was hij een enthousiast lid van de OLC; als hardloper was hij een voorbeeld voor velen. Maar eind vorig jaar overleed hij plotseling. Niet alleen Renate en Marion deden mee, maar dat deden ook de twee zoons van Wim; Job en Cas en nog enkele andere familieleden: Dirk, Martijn en Daniëlle. Het eerbetoon gaf een bijzonder tintje aan de Springendalloop. ,,Volgend jaar zijn wij weer van de partij. Lopen in de geest van ‘oons Wim’. Dat had hij vast heel mooi gevonden,” vertellen de familieleden.
Moeilijke omstandigheden
Na de finish was het goed te zien aan de deelnemers dat ze onder moeilijke omstandigheden hun afstanden hebben gelopen. De loopschoenen, de getrainde kuiten en soms het gezicht onder de modder. Maar het mooie was dat iedere loper, ondanks wat glibberpartijen, vooral hebben genoten van een prachtig stukje natuur in en om de Springendalhoeve. Deze locatie is een unieke plek voor de ruim 600 deelnemers en vooral om het karakteristieke van de herfst in alle opzichten te inhaleren. Een omgeving vol met najaarskleuren, de hardlopers zagen de vele paddenstoelen niet, maar de deelnemende wandelaars des te meer. De lucht was grijs, maar op het moment van het startschot bleef het, na een periode van pakweg 24 uur nattigheid, droog. Hier en daar een vogel, die verschrikt wegvloog, maar hoe mooi klonk her en der de zang van het roodborstje, die als enige in deze tijd van het jaar nog zingt. Dat klinkt als een opbeurend gefluit om in deze donkere tijd toch het licht na de kortste dag alvast te ervaren.
Van Texel tot Groningen en van Amsterdam tot de Siepelstad
In totaal verschenen ruim 650 hardlopers en wandelaars aan de start bij Hoeve Springendal. De deelnemers gingen met een goed gemoed van start. Niet eens zozeer voor de meesten om een snelle tijd te lopen, maar vooral om te genieten. Dat gebeurde dan ook volop. Dat enkele stukken door de regenval wat glibberig waren, mocht de pret niet drukken. ,,Dat hoort er gewoon bij”, vertelde een deelneemster uit Amsterdam nadat ze was gefinisht.
Zij was niet de enige, die van ver was gekomen om aan de Springendalloop mee te doen. Opmerkelijk was dat het deelnemersveld afkomstig was uit meerdere delen uit het land. Zoals de 15 in het groen gestoken leden van de loopgroep ‘gRUNN’ uit de stad Groningen. ,,We brengen elk jaar begin november een weekend door in Ootmarsum en omgeving”, vertelde één van hen. ,,Vaak is er dan kermis. Iemand zei tegen ons om een week later te komen; dan konden we ook meedoen aan de Springendalloop. En dat hebben we dit jaar dus gedaan. Eén ding weten we zeker: in 2026 zijn we weer van de partij bij de Springendalloop. Om te lopen, voor de prachtige natuur, maar zeker ook voor de gezelligheid achteraf.” En daar waren alle Groningers het helemaal mee eens.
Bockbier
Een soortgelijk verhaal kon worden opgetekend uit de monden van drie lopers uit het dorpje Oosterend op Texel. De eilandbewoners vielen met de neus in de boter. ,,Op Texel is het mooi”, klonk het, ,,maar hier is het minstens zo prachtig. We hebben schapenweiden gezien en prachtige bossen. En het bockbier smaakt heerlijk, proost.”
Taart
Een heerlijke verrassing was er na de finish ook in de vorm van een stuk taart. De leden van de organiserende Ootmarsumse Lopers Club (OLC) hadden met hun allen liefst 70 taarten gebakken voor de deelnemers. De keuze was reuze en voor menigeen was dat best moeilijk. Ook in en rond de feesttent was het goed toeven. Er waren houtvuren, waaraan de liefhebbers zich konden warmen en in de tent werden heel wat mooie verhalen opgedist en ervaringen uitgewisseld onder het genot van een drankje en een hapje. En dat is in feite ook het kenmerk van de Springendalloop: sportiviteit en gezelligheid hand in hand.
Genieten
Voor de deelnemers was het dit jaar extra genieten omdat voor alle afstanden (5, 10 en 15 kilometer) nieuwe routes waren uitgezet. Velen kwamen op plekken waar ze nog niet eerder waren geweest. Dat zorgde voor lovende reacties. ,,En daar zijn we natuurlijk erg blij mee”, aldus hoofd route-uitzetter Frans Wilbers. ,,Dat is ook wat wij beogen. De lopers hoeven hier niet op de tijd te letten, we willen vooral dat ze genieten.”
