Sprankelende zittingsavonden Othmarridders

Carnavalsvereniging de Othmarridders kan terugkijken op sprankelende zittingsavonden. Na twee jaar corona volgde er op het podium een mengeling van opluchting, enthousiasme en vooral veel optredens, die het publiek boeiden. Voor velen zitten er maanden van voorbereiding in. Na al die coronajaren de kurk op de creatieve fles te moeten houden, spatte deze noodgedwongen bel uiteen. Het leverde prachtige zittingsavonden op waar de bezoekers  en ook de accurate toneelmeesters nauwelijks tijd kregen om op adem te komen. Een zitting, die in het teken stond van afscheid nemen, een rentree, maar ook met jonge veelbelovende debutanten. Een zitting, die ook stof tot nadenken gaf en de mensen een spiegel voorhield.

Afscheid Michel Plettenburg
Jarenlang praatte Michel Plettenburg als president de zittingsavonden van de Ohtmarridders aan elkaar. In 2023 gaf hij het stokje over aan Pim Bank. Of het zo moest zijn had Michel dit jaar nauwelijks stem. “Wel beeld geen geluid, “ kon de scheidende president nog lachend uitbrengen. Michel Plettenburg werd met een speciaal voor hem geschreven lied bedankt door de zangeressen Imke Reinalda en Lotte Wiegink. Een mooi en passend afscheid voor de zittingspresident, die als lid van de Creatieve Commissie Creativitijd wel verbonden blijft met de Ootmarsumse zittingsavonden. Over zijn opvolger hoeft hij niet in te zitten, want Pim Bank vulde zijn nieuwe taak als president op zeer bekwame wijze in. Met een paar keer een tweezitsbank als mooie, nieuwe  aanvulling om een praatje met een artiest te maken.

 

Afscheid van de markante Teun van den Vondel
Na 22 jaar op de planken te hebben gestaan, een heus carnavalsjubileum, neemt Ernst Busscher afscheid. In zijn eerste vier jaren bracht hij sketches vol met grappen, die een Herman Finkers-achtige toon kenden. “Hij is mijn grote voorbeeld voor wat betreft woordgrappen, vaak onnavolgbaar en voor deze Twentse cabaretier heb ik dan ook diep respect,” vertelt Busscher. Achttien jaar lang hees Busscher zich in een pak dat zo uit de gouden eeuw leek weggelopen. Hij vervulde de rol van Teun van den Vondel ‘een broer’ van de vaderlandse dichter Joost en vulde de plek op, die Ben Morshuis na diens afscheid achter had gelaten. Ernst Busscher kreeg nagenoeg iedere zitting een vaste plek in het programma. Vlak voor de pauze om zo het eerste deel van het programma af te sluiten. Zijn teksten maakte hij in nauwe samenwerking met Peter Baanstra. Vanuit diverse hoeken kwamen er suggesties voor de tekst, die traditioneel op rijmvorm wordt gezet. Op de ‘schrijf’avonden hadden de twee vaak de grootste lol, maar schrijven is schrappen en de rijmen waar ze ook na een aantal weken nog om konden lachen, werden gehandhaafd, verfijnd en dan kan soms één woord of de intonatie het verschil maken. De gekozen onderwerpen hadden allemaal te maken met ‘Ootmarsumse’ gerelateerde situaties. Dat kon over personen gaan, maar ook over bouwprojecten, de gemeente of evenementen. Eigenlijk over alles waar het schrijversduo een komische draai aan kon geven. In zijn laatste optreden toonde Ernst Busscher zijn klasse door met volle overgave en een prima timing de rijmversjes te laten horen. Het publiek smulde er van en gaf Teun van den Vondel een terechte staande ovatie voor al die jaren dat hij ‘Ootmarsum’ op de hak nam. Op de bank bij Pim Bank wist hij zich zijn eerste rijmversje nog feilloos te herinneren. Een memorabel persoon neemt afscheid van de Stiggelton, onnavolgbaar, scherp en doorspekt met humor.

Rentree Marco Keupink en Evelyn Rikkink

Een heel bijzonder optreden was de rentree van Marco Keupink op de bühne. Met Tom Busscher vormde hij destijds het bekende duo Hilbert en Hein en zij zorgden voor een komisch optreden. Marco, die net als de andere leden van de  creativiteitscommissie al enorm veel uren in de zitting stopt, speelde in deze buut de rol van zanger Patries. Deze was ‘bijna wanhopig’ op zoek naar het juiste lied. Samen met zijn aan een rolstoel gekluisterde vrouw , gespeeld door Lotte Wiegink. Hij schuwde het niet om allerlei kwesties aan de orde te stellen, die in deze maatschappij volop ter discussie staan. De bezoekers werd een spiegel voorgehouden, die ‘Patries’ zichzelf ook voorhield. ‘Wat is het leed van dizze tied’ en dat kan twee ledig worden uitgelegd. ‘Het lied van deze tijd’ of het leed van deze tijd’. Uit het hele optreden was wel duidelijk dat hij zich zorgen maakt over deze maatschappij, omdat velen altijd klaar staan met een ‘eigen’ mening. De polarisatie in deze maatschappij, die alleen maar meer lijkt te worden. Krachtig was zijn leidraad: “De leu praot nich meer met mekaar, mer tegg’n of ower mekaar.’ Dat werd alleen maar gevoed met de teksten van zijn vrouw, die ‘alleen maar kon communiceren’ met haar mobiel. Een buut met lef en voor degenen, die daar open voor staan, alleen maar lof voor deze bijdrage.

Iets heel anders was de buut van Evelyn Rikkink, maar wat is het een genot om haar terug te zien op het podium. Tekstvast met een goede timing zorgde ze voor vele lachsalvo’s met ‘haar velletje’ en de verdere belevenissen als toiletjuffrouw. Evelyn: blijf op het podium van de Othmarridders.

Muziek en dans
Het programma van de zitting zat boordevol met dans, muziek en zang. Het is teveel om op te noemen, maar het was genieten van de zangeressen Iris Koldemeule, Fleur Peters en zanger Jon Oortman. Dat geldt ook voor het verrassende optreden van debutant Matthijs Spaltman en het lef van Casper Nijhuis en Imke Reinalda om Gangsta’s Paradise te brengen. Complimenten ook voor Nina Kaptein, die solo het dansnummer ‘I’m a good girl’ bracht. Hoe leuk waren de ‘Danskids’ en de Dansmarietjes van de Othmarridders. Vijf in getal, maar met ongelooflijk veel dynamiek. Hans Jurgen Oortmann en Marcel Punt brachten zingend een kleine buut. Hun teksten waren scherp en lieten niets aan het toeval over, maar wel met de boodschap ’t ‘Koomp allemoal wa weer good’.  De muzikale bijdrage van de oud-prinsen met hun Abraham Jan Benerink is niet meer weg te denken in het programma. Volgend jaar kan het wel eens een André Hazes medley worden. De showdans ‘Around the world’ was heel knap in elkaar gezet met vel afwisseling en een prachtige finale waar het enthousiasme van het podium spatte. Wat is het muzikaal heerlijk dat we in Ootmarsum mogen beschikken over de Hoarnhofbloazers onder leiding van Tim Baars. Wat brengen zij al jarenlang een prachtig stukje muziek waar velen in het publiek volop van genieten. Rasmuzikanten, die het verdienen dat de schijnwerpers op hen worden gericht. Dat geldt ook voor onze Ralph Baalhuis, die groeit in zijn rol als begeleider van diverse muziekacts, maar ook zelf als Elvis Presley de mensen op de banken kreeg.

Buuts boeien
Naast Teun van de Vondel, Marco Keupink en Evelyn Rikkink kende het programma nog twee buuts, die bleven boeien. Jos Oortman speelde ook in op de actuele maatschappelijke thema’s als de klimaatcrisis. Zijn Oatmössche an Zee liet hij gepaard gaan met allerlei herkenbare situaties als het ooit zover mocht komen. Robbeneiland met de bekende ‘Robben’ uit Ootmarsum met Rob Peters als walrus. De veerboot naar Heintje en (Herman en Bea) Baars op de kaart bij Herman Rouwers. Prachtige vondsten om het beeld van ‘Oatmössche an Zee’ ook voor de bezoekers herkenbaar en helder te krijgen.
Ignard Eshuis ‘vloog’ in zijn rol als ‘Sportdoev’n kweker’. Een prachtige promotie voor de Othmarvliegers, die graag aanwas hebben van nieuwe leden.

 

De sketch van de Tam Tam van Ootmarsum kende een aantal mooie dingen, maar daar zit zeker nog groei in. Dat geldt ook voor KOSC 11, een stel jonge knapen en meiden, die echt veel potentie hebben om uit te groeien naar vaste waarden op het podium van de Othmarridders.


De Siepelbasterds zijn niet meer weg te denken, want dat blijft zorgen voor lachsalvo’s. Ook Dennis Ikink met reporter Gijs Klaas kent vele mooie momenten en beelden.

Een sprankelende zitting dus en dat kan veel beloven voor de toekomst. Aan alle mensen achter de schermen zal het zeker niet liggen, want daar wordt op alle terreinen veel werk verzet door allerlei commissies. Op naar de 55e zitting en met deze 54e editie is er een duidelijk verwachtingspatroon neergezet om de jubileum zitting tot iets onvergetelijks te maken.

Foto’s: Hanneke Spermon

< Vorig / Volgende bericht >