Brandweerkorpsen, die op vrijwilligers drijven, hebben ieder jaar weer aanvulling nodig. Dus is er opnieuw in Twente een wervingscampagne gestart om vrouwen en mannen te interesseren om deze korpsen te versterken. De brandweerlieden, die met beide voeten in de praktijk werken, kunnen als geen ander verwoorden wat het betekent om ‘die brandweerslang in je hand te hebben en echt mee te doen.’ In Ootmarsum is Tony Sijtsma één van de gezichten, die gekoppeld is aan deze campagne.
Fascinatie voor de brandweer
Tony Sijtsma liet al op jeugdige leeftijd weten gefascineerd te zijn door de brandweer. Dat kwam ook kazernecoördinator Harald Schulten ter ore, die uiteraard een balletje opgooide. “Hij vroeg mij of de brandweer niet iets voor mij was. Ik twijfelde ondanks mijn fascinatie. Ik wierp allerlei tegenargumenten op, die velen misschien ook hebben. Geen tijd, niet te combineren met werk, een relatie en misschien wel gezin, een druk sociaal leven, carnaval… En dan ook nog een pittige opleiding, terug de schoolbanken in,” voerde Sijtsma diverse tegenwerpingen aan.
“Vanaf de zijlijn toekijken voelde niet goed”
De grote brand in café de Poort zorgde voor een ommekeer. Tony keek vanaf de zijlijn toe en dat voelde niet goed. “Ik wilde op het moment van de brand een rol van betekenis spelen, maar moest machteloos toekijken. Dat voelde op dat moment niet goed. De maandag erop belde ik de kazernecoördinator. Ik kon die avond al mee-oefenen en ben blijven ‘plakken’. Na de selectiedagen startte ik begin 2017 met de opleiding tot manschap,” vertelt Tony zijn ja-woord aan de Ootmarsumse brandweer gaf. Inmiddels heeft Tony niet alleen zijn opleiding tot manschap, maar ook de leergang tot bevelvoerder afgerond. Hij wordt daarmee leidinggevende van de tankautospuit. Hij woont en werkt dichtbij de kazerne en is bij de meeste uitrukken paraat, als het moet onder kantoortijd.
Eigen baas en hulp van iedereen
“Meestal kan ik weg als de pieper overdag gaat. Ik ben mede-eigenaar van OrthoKliniek Ootmarsum en werk op 300 meter van de kazerne. We hebben een webshop in voedingssupplementen en leveren ook eigen producten aan zakelijke klanten in Nederland, België en Duitsland. Veel werk gebeurt achter de schermen en ik kan mijn tijd goed zelf indelen. Is er brand of een ander incident waar ons korps op af moet, dan ben ik als één van de eersten bij de wagen,” geeft Tony de voordelen van zijn werkplek aan. Ook op andere vlakken weet de jonge brandweerman zich gesteund. “Mijn vrouw Stefanie en ik hebben een zoontje van 1,5 jaar en verwachten in november ons tweede kindje. Als ik alleen met Fedde ben, kan dat natuurlijk niet zo een-twee-drie weg. Toch kan ik vaak uitrukken, omdat ik een beroep mag doen op mijn ouders die heel dichtbij wonen of op onze buren. Iedereen kent de situatie, is bereid te helpen, schakelt snel en draagt zodoende ook een steentje bij aan een veilig Twente.”
De passie voor zijn hobby
Voor Tony is het goed te doen om een deel van zijn vrije tijd voor de brandweer ‘in te leveren’. “Het is geven en nemen, maar het lukt me goed om het nuttige met het aangename te verenigen. Als vrijwilliger bij de brandweer heb je je verplichtingen, maar daarnaast kan ik blijven voetballen in een vriendenelftal bij KOSC. Tevens ben ik actief binnen de carnavalsvereniging de Othmarridders en daarnaast ga ik met regelmaat op pad met de oud-Poaskearls, vrienden en familie. Er is dus genoeg tijd voor andere leuke dingen. Natuurlijk moet ik in mijn privéleven wel eens iets laten schieten voor de brandweer. Maar de brandweer is een liefhebberij, een vak dat ik met veel passie uitvoer.”
Op elkaar vertrouwen
Bij de brandweer moet je gezond en fit zijn. De combinatie van voetbal, een trainingsrondje in de sportruimte op de kazerne en fysieke brandweeroefeningen zijn voor Tony voldoende. “Die trainingen zijn heel praktijkgericht. En ook de opleiding voelt helemaal niet als ‘terug in de schoolbanken’. Natuurlijk heb je ook de theorie nodig, maar die leer je meteen toe te passen. De opleiding kost tijd, daar moet je ruimte voor inplannen, maar dat is wel tijd die je leuk en nuttig besteedt. Al snel heb jij de brandweerslang in je hand en doe je echt mee. Na enkele maanden ga je mee op uitruk. Eerst nog om te assisteren, maar de kick ervaar je meteen. Ook het teamgevoel is bijzonder. Samen beleef je soms heftige en vaak mooie momenten. De oefenweken in Zweden en Duitsland waren onvergetelijk, maar ook gewoon met elkaar oefenen en af en toe een feestje vieren is geweldig leuk. Wordt het spannend, dan weet je dat je op elkaar kunt vertrouwen. Je gaat terug naar de basis en past toe wat je geleerd hebt. De veiligheid van je collega’s en jouzelf staat voorop.”
Kom in actie
“Ik hoop dit nog lang te kunnen doen en daag jou uit ook niet langs de zijlijn toe te kijken. Kom in actie, doe mee en meld je aan bij ons team. We hebben een heel fijn brandweerkorps dat grotendeels bestaat uit brandweervrijwilligers. Van de negentien zijn er twee beroeps. We hebben maar twee vrouwen in ons team, dus dames meld je ook aan! Gemiddeld hebben wij zo’n 60 uitrukken per jaar. Samen maken we Twente veilig,” sluit Tony Sijtsma zijn boeiende relaas af.
