De ontwikkeling is niet tegen te houden. Alles wordt anders. ( M’’n moeder zou zeggen: Alles veraandert, behalmn schènstoatn; dat döt aajt zear).
– Opdracht: wil diegene die dit zinnetje in het Nederlands kan vertalen, zijn vertaling even opsturen-
In 1975 werd een bekende Ootmarsummer veranderd in een woest uitziende Koning Othmar. Een man met een rode mantel en wat onbestemde kledij daaronder. Op zijn hoofd een helm met twee vervaarlijke hoorns. Maar ook in zijn tijd hield men van een borrel. En natuurlijk was dat een Othmarsheimer kruidenbitter.
De tweede Othmar was ook een bekende Ootmarsummer. Hij zat hoog te paard en zag onder zich zijn onderdanen. De stadssleutel werd gedragen op een kussen. B. van B. was zich van zijn bijzonder indrukwekkende taak bewust. Toen hij die sleutel had afgegeven, veranderde daarmee ook zijn houding.
Maar als je de foto’s goed bekijkt: wat een veranderingen. De éne is uit ca 1975 de andere uit 2002.
Tekst en foto’s Ben Morshuis Stichting
morshuis@bmsootmarsum.nl
