Het zal niemand verwonderen dat de kwekers van postduiven regelmatig naar de weerberichten kijken. Ze weten precies waar hun wedstrijdduiven gelost worden en hoe op dat moment de verwachtingen zijn. Dat het weer een onzekere factor is, zal ook niemand verwonderen. Het groene licht om de duiven te lossen wordt door een aantal mensen van de afdelingen gegeven. Afdeling 9 kwam in spoedberaad bijeen en besloot om de duiven een dag eerder ‘los’ te laten. Dat bleek een gouden greep waar de duivenkwekers in deze afdeling erg blij mee waren. Ook blij was Bennie Senger, maar dat had weer een andere reden. Voorzitter Ton Wortelboer was 25 jaar getrouwd, van harte, en zette een kratje bier op de duif, die op de 25^e plek zou eindigen. Reden genoeg voor een aantal kwekers om alsnog aan de wedstrijd mee te doen. Wie????? Lees het mooie verslag van onze vliegende reporter Jim van Ingen.

Winst voor organisatie wedvluchten!
Het was een opmerkelijk weekend in duivenland. De wedvluchtorganisatoren stonden voor een lastige keuze door de weersomstandigheden. Uiteindelijk werd last-minute besloten om de wedvlucht, zoals de wedstrijden met postduiven genoemd worden, op vrijdag te gaan houden. Een zeer verregaande maatregel, maar wanneer deze goed onderbouwd word kan men rekenen op bijval van alle logisch-denkende leden.

Midfondvlucht Dizy-Le-Gros
Een wedstrijd die op donderdag wordt ingekorfd boven de 300km valt onder de discipline Midfond, het is een middellange afstand waarbij vaak andere duiven in de kop vliegen omdat 1) de afstand groter wordt en de echte sprinters dit niet zo goed kunnen, 2) de vlucht 2 nachten mand inhoud in de vrachtwagens met natuurlijk voer en water. Duiven die hier goed mee om kunnen gaan (rustig blijven) zullen zoveel mogelijk energie hebben om in de vlucht te steken en zodoende een goed resultaat. Gedurende de gehele week was echter duidelijk dat het weer zaterdag niet geweldig zou zijn, zeker op de vlieglijn waar de duiven langs vliegen waren er zelfs nog sneeuwbuien verwacht, windhozen uit het ZO (gevaarlijk voor duiven omdat ze dan richting zee gedreven worden) en weinig zon. Dit alles resulteerde in een spoedberaad door de organiserende instantie Afdeling 9. Hierin werd ook het logische scenario meegenomen de duiven op zondag te lossen echter zou dan de temperatuur stijgen tot +25 graden hetgeen in deze omstandigheden veel storingen teweeg brengt in geheel België, Frankrijk en Nederland. Een keihard besluit, no go! Dan blijft er één mogelijkheid over, laat bleek het een schot in de roos.

Schot in de roos
Hoewel de communicatie door veel formaliteiten (vergunningen, afgevaardigden die aanwezig moeten zijn op locatie etc.) wat lang op zich liet wachten werden de duiven door enkele leden niets vermoedend ingekorfd op donderdagavond niet wetende dat vlak voordat ze naar de clublokalen gingen besloten werd de nacht door te rijden naar de losplaats en de duiven te lossen eind van de vrijdagmiddag. Zodoende konden de duiven genoeg rust houden én de werkende liefhebbers toe met slechts enkele uurtjes snipperen. In het ergste geval zet men tegenwoordige de elektronische klok aan en ziet de duiven niet thuis komen maar kan wel meedoen aan de wedstrijd. Het is bepaald geen voorkeur, maar bij gebrek aan een beter alternatief wel de beste keuze. Hoe dan ook, diegene die gezegend zijn met een begripvolle werkgever zijn getuige geweest van een prachtige wedvlucht. Het was écht “duivenweer”. Dat is wanneer de wind wat uit het noorden komt, de hemel bezaaid is met schapenwolkjes en dat tegen een prachtige blauwe lucht. We werden getrakteerd op prachtige aankomsten waarbij de duiven geweldig thuis kwamen. Zondagmiddag kon de balans opgemaakt worden dat Afdeling 9 als een van de enige in Nederland de juiste keuze gemaakt had. De organisatoren die tóch op zaterdag of zondag hebben gevlogen hadden voor de duiven hele pittige wedstrijden waarbij soms aan deze duiven een extra week rust gegund moet worden, niet handig voor kampioenschappen bijvoorbeeld.

Strijd om de 25^e plaats:
Donderdag kregen we in onze gezamenlijke appgroep een bericht van voorzitter Ton Wortelboer, hij en zijn vrouw zijn deze week 25 jaar getrouwd en omdat door corona geen feest mogelijk was wilden ze toch de vereniging betrekken bij dit heugelijke feit. Hierop kwam de geste om een “bakje bier” te zetten op de 25^e prijs. Vanaf dat moment was een 1^e winnen ineens een stuk minder belangrijk! Er werd al volop gespeculeerd.. Han Damhuis wilde zijn duifjes een weekje rust gunnen, maar nee.. nu gingen ze mee! Oscar Ossenvoort zag zichzelf kansloos want na vorige week deed hij de voorzichtige voorspelling “Ik vlieg toch altijd kop”.. en Jim van Ingen, samen met Bennie Senger een van de weinige niet-bierdrinkers in de club, dacht.. dan zal ik hem wel winnen!. Nou het werd na een spannend klokafslaan duidelijk dat dit bakje bier voor niemand minder was dan.. u raadt het al! Bennie Senger! Het zal ongetwijfeld heerlijk smaken, als Bennie hem vast en zeker gaat trakteren aan al zijn duivenvrienden? (hint!)

De uitslag vanuit Dizy le Gros met 282 Othmarduiven van 11 Othmarvliegers is als volgt, deze keer tot plek 25! Mogelijk gemaakt door, hoe kan het ook anders, Wortelboer Tuinen te Ootmarsum!
1,2,3,4,5,7,8,12,13,14,15: Kas en Karel Meijers
6,16,24: Jim van Ingen
9: Douwe Kuipers
10,11,17,18,29,21,23: Frans oude Nijeweme
19: Oscar Ossenvoort
22: Bennie Steggink
25: Bennie Senger

Komende week korven we wederom op vrijdag in. Iedereen veel succes met de voorbereidingen deze mooie week!

Jim van Ingen