Onze stadsdichter Henny Olde Meule kreeg het verzoek om ook voor dit kunstweekend een passend gedicht te maken. Natuurlijk moest dit aanhaken aan het thema en dus creëerde hij een beestachtig gedicht. Vol met emotie, maar uiteindelijk ook de vrijheid, die de duiven kregen, want wat is er mooier dan beestachtig mooi, zonder kooi. Hoe mooi is het dan dat twee duiven van de Othmarvliegers de vrijheid krijgen om weer terug te keren naar hun basis. Het streven naar vrijheid geldt niet alleen voor gekooide mensen en dieren. Dat willen we allemaal en zeker onze kunstenaars, die met hun creatieve vrijheid van groot belang zijn om het kunstevenement in Ootmarsum tot een succes te maken. Het gedicht is met recht een ode aan Kunst in Ootmarsum dat gedragen wordt door vele vrijwilligers, die in alle vrijheid hun taken mogen uitvoeren. Beestachtig mooi, maar vooral beestachtig fijn!
BEESTACHTIG MOOI, ZONDER KOOI
Ootmarsum, Oatmössche, wat kleur je prachtig.
Onze stad transformeert zich beestachtig.
Een invasie van kunst en kleur.
Creaties te kust en te keur.
Deze openlucht galerie gaat nu van het slot.
Editie 2025 belooft opnieuw een waar genot.
Ootmarsums Michelinster schittert weer.
Dus pakt haar stadsdichter zijn ganzenveer.
Onze historische gevels willen het meebeleven.
Hoe kunst aan het publiek wordt weergegeven.
Hoe ons stadje lijkt als levend canvas.
Hoe het heden is en hoe het was.
Beesten met veren, schubben of vacht.
Geboren uit staal of vervaardigd met kracht.
Ze verbinden, verrassen en ontroeren.
Nodigen uit om ze te voeren.
Kunst die gromt, snort en sluipt.
Verwondering is wat je bekruipt.
Ze brullen niet, ze bijten niet.
Zonder kooi, zoals de kijker ziet.
Vogelvrij, ongetemd of braaf.
De creaties zijn weer super gaaf.
Elk ontworpen beest komt tot leven.
Door het de verdiende aandacht te geven.
Bij Joke Koenen is de vraag: is het een foto of niet?
Bij Jacky Zegers zijn het felle kleuren die je ziet.
Ellen Voets schildert Afrikaans wild met paletmes.
Ilse Vorstenbosch kiest vergankelijkheid als levensles.
Kunstenaars vangen wat niet is te vangen.
Scheppende handen blijven verlangen.
Makers durven hun bezieling te tonen.
Publiek zal hen belonen.
Ootmarsum is met kunst begaan.
Dat “Kunst in Ootmarsum” nog lang mag bestaan.
Ootmarsum is met kunst verweven.
Dat “Kunst in Ootmarsum” nog lang mag leven.
Lang leve Stichting Kunst in Ootmarsum!
Henny Olde Meule – Stadsdichter Ootmarsum – 29 augustus 2025
