Geen wedvluchten in het afgelopen weekend en dat had allemaal te maken met de hitte. Toch had het niet doorgaan van de duivenwedstrijden nogal wat voeten in de aarde. Wel-niet-wel-niet en uiteindelijk werd de knoop doorgehakt om niet te vliegen door het signaal ‘code rood’ aan te geven. Een andere vlucht ging echter wel door en dus was er de nodige verwarring het afgelopen weekend. Over het hoe en waarom vertelt de vliegende reporter Jim van Ingen hieronder in zijn wekelijkse bijdrage.
Algeheel vliegverbod Othmarvliegers door hitteprotocol
Duivensport is geen kaartspelletje. We werken met dieren die volledig afhankelijk zijn van de verzorging van hun coaches. Deze coaches zijn, wanneer het gaat om wedstrijden, afhankelijk van de besturen die deze organiseren met als eindverantwoordelijke de nationale bond genaamd NPO (Nederlandse Postduiven Organisatie). Deze landelijke bond had afgelopen week haar handen vol aan het zogeheten hitteprotocol dat ervoor zorgt dat de duivensport bepaalde handvatten heeft als het gaat om wel/niet organiseren van wedvluchten tijdens extreme (voor Nederlandse begrippen) hitte.
Hitteprotocol?
Het hitteprotocol is een handleiding dat in werking treedt wanneer het warm wordt in Nederland. De NPO schakelt dit protocol in als de temperatuur boven de 30 graden komt. Onze geklimatiseerde vrachtwagens kunnen tot 30 graden de temperatuur prima onder controle houden, daarboven is een andere indeling en belading van deze wagens wenselijk om de duiven voldoende zuurstof te kunnen geven.
Geluk bij een ongeluk is dat dit ook meestal in het midden/eind van het duivenseizoen is, waardoor de lagere aantallen duiven ook zorgen voor meer ruimte mogelijkheden in de vrachtwagens.
Duiven worden vervoerd in RUCO-manden. Dit zijn licht aluminium manden, die ongeveer 100cm bij 100cm en 25cm hoog zijn. Ze zijn aan alle kanten geperforeerd met verluchtingsgaten, behalve de bodem. In zo’n mand gaan normaal 26 duiven, maar de eerste regel met het hitteprotocol is dat ze dit verlagen naar 23 duiven per mand. Daarnaast moesten het aantal watermomenten worden verveelvoudigd én niet onbelangrijk beginnen de duivencoaches later met inkorven, zodat men meer ’s nachts kan rijden. De manden worden met open ruimtes geladen, zodat er ook voldoende luchtcirculatie is tussen de manden wat zorgt voor meer zuurstof. Ook het natmaken van de gang, (in het midden van de vrachtwagen) zorgt voor een koeler klimaat.
Dit alles is dan bedacht om de duiven uitgerust en goed verzorgd aan een verantwoorde race te laten beginnen. Er is echter een maar………… Dit hitteprotocol is eigenlijk bedoeld voor situaties tussen de 30 en 32 graden bij jonge duiven en tussen de 30 en 35 graden bij oude duiven. Boven deze respectievelijk 32 en 35 graden is namelijk besloten altijd een algeheel vliegverbod in te stellen onder de alom bekende term ‘Code Rood’. Dit laatste was afgelopen weekend van toepassing in een wat chaotische aanloop.
Chaotische besluiten
Het valt niet mee om besluiten te nemen aan de hand van weersvoorspellingen. De uitspraak: “Niets is zo veranderlijk als het weer” spreekt boekdelen. Resultaat was dan ook dat de duiven, die donderdag eigenlijk naar 350/400 kilometer zouden gaan, op dinsdag te horen kregen dat ze een kortere vlucht kregen, op woensdag te horen kregen dat ze tóch de oorspronkelijke afstand moesten afleggen om vervolgens op donderdagochtend tóch te horen dat het werd afgelast. Er mochten echter voor vrijdag wel africhtingen ingekorfd worden, maar toen sprong de NPO in met een algeheel code rood voor dit weekend. De coaches hadden hun handen dus vol om de duiven continue bij te sturen naar een anticlimax van jewelste. Resultaat dat duiven vol power klaar zitten in hun hok zonder dat er daadwerkelijk een wedstrijd werd vervlogen.
En tóch werd er gevlogen!
Toch werden er nog vluchten vervlogen in Nederland. Opmerkelijk enigszins, maar begrijpelijk anderzijds. De duiven die vanuit Dax moesten vliegen waren al op woensdag ingekorfd en inmiddels al aanwezig op de losplaats. Voor een lossing op vrijdagochtend is toen wel besloten ze dichterbij te brengen naar Bergerac (950km). De vlucht kende een traag verloop, maar dat wil niet zeggen dat het een slechte vlucht was. De duiven zijn goed bestand tegen hitte en met goede verzorging kunnen ze dit allemaal wel aan. Je merkte dan ook dat de duiven op zaterdag redelijk thuiskwamen en op zondag goed! De marathonliefhebbers hebben hiermee hun een-na-laatste vlucht afgewerkt, waar vanuit De Othmarvliegers geen duiven deelnamen.
Komend weekend
Komend weekend lijken de temperaturen precies tussen de 30 en 32 graden te blijven hetgeen betekend dat alle vluchten doorgang vinden m.b.v. het hitteprotocol. De jonge duiven gaan voor het eerst naar een kleine 250 kilometer waar ze met de hele provincie gelost zullen worden na een verplichte week rust. De oude duiven werken hun laatste dagfondvlucht af vanuit Chateaudun, een 630 kilometer.
Iedereen heel veel succes met de voorbereiding voor deze twee prachtige vluchten.
Jim van Ingen
