Wim Kemperink toonde zijn ware broederliefde. In een goedgemutste bui leende hij zijn auto uit aan broer Rob. Deze Ootmarsumse hovenier zat op zijn gemak in de Astra van zijn broer en reed naar zijn bedrijf aan de Denekamperstraat. Uiteraard werd er netjes voorgesorteerd en knipperde de richtingaanwijzer. Helaas zag een vrachtwagenchauffeur de geleende auto over het hoofd en de Opel werd gekortwiekt en zag er naderhand uit als de eerste Astra tweezitter. Achter het stuur een verdwaasde, maar door de kapper gekortwiekte Rob. Gelukkig was de tuinman niet geknakt door dit geweld. Broerlief Wim was door dit ongeval not amused en moet het doen met de dagwaarde. Als tegenprestatie is Rob bij zijn broer, die als ‘burgemeester van Vasse’ door het leven gaat, aan het snoeien geslagen. Wim zag met zijn armen over elkaar heen geslagen dat het goed was. Al kon hij het niet nalaten om nog wat aanwijzingen te geven en ondertussen was hij al bezig om een andere auto aan te schaffen, die met de nodige sponsoring van zijn broer zorgvuldig wordt uitgezocht en uit onderhandeld. Binnenkort is deze aanwinst weer te zien tussen de Beekijdeweg in Vasse en Ootmarsum. Niet te zien meer was de huurauto van Frans en Elise Moleman. Op vakantie in Oostenrijk had het schilder(achtige) echtpaar zich een huurauto aangeschaft. Terug bij het hotel eerst maar eens genieten van een Tasse Kaffee. Tijdens dit koffie-uurtje hoorden ze een knal en Frans verzuchtte nog: “” Hopelijk is het niet onze huurauto.” Helaas, zijn bange vermoeden kwam uit, want hun geleaste auto was niet hellingproef en bleek via een neerwaartse lijn in een lager gelegen grasveld terecht te zijn gekomen. ‘Die Feuerwehr’ moest er aan te pas komen om de auto uit het weiland te slepen Gelukkig konden Frans en Elise, met een enigszins gedeukt imago, aan hun vakantie nog een mooi schilderachtig tintje geven.
Aan het Appellaantje werd de romantiek voor een stel enthousiaste mollen snel een hoopje kleiner gemaakt. De Siepelsaegh en de InenOm redactie kregen deze foto’s toegestuurd met molshopen voor een hek, waarop te lezen stond ‘Uitrit vrij laten’.
De creatieve fotograaf vond het terecht een plaatje waard en liet weten dat het leek op een ondergrondse aanval. Onder het hek door en dan verder genieten van de sappige gronden nabij het Appellaantje. Die andere kant hebben ze niet gehaald. Deze blindgangers van mollen konden natuurlijk dit bord ‘Uitrit vrij laten’ niet lezen, en dus werd hun hoop op succes met de grond gelijk gemaakt, zoals op de volgende foto duidelijk te zien is.
Hopen zand zorgden voor een vruchtbare bodem en dat is de basis dat er in Ootmarsum al 25 jaar een prachtige, fleurige Flora show gehouden kan worden. Ieder jaar is er weer jonge kweek van nieuwe plantjes, maar de organisatie smacht zelf ook naar jonge aanwas. Laten we hopen dat deze er komt, zodat deze hoop op een gouden Flora show over 25 jaar niet de bodem wordt ingeslagen. Dat verdient een dergelijk bloemrijk evenement niet, want de Flora show moet jaarlijks in de bloei van haar leven blijven.
Ootmarsum verkeert niet in de bloei van haar leven. Dat mag ook wel blijken uit de uitlatingen van Jos Bosch en de reactie van Harry Oude Weernink. Beiden hebben hun aanhangers en dus is er een nog niet te overbruggen kloof tussen beide partijen. Een voorstel is om uit het Bosch een mooie kerstboom te halen, deze te laten versieren met Harry’s kerstballen, om vervolgens op een rustige plek onder een goed glas wijn de gemoederen te laten bedaren. Mocht dat niet lukken en de boom wordt afgetuigd, dan wordt de roep om een mediator, een sterke persoonlijkheid steeds krachtiger. Ootmarsum is gebaat bij eenheid, een gemeenschappelijk belang, waarin alle ego’s zich toch kunnen vinden. De toekomst van Ootmarsum is niet denken tot en met je eigen portemonnee, maar zorgen dat er een gezamenlijke visie is, die breed wordt gedragen. Dus blijf die Siepel kerstboom optuigen met allerlei nieuwe initiatieven en tuig elkaar niet af, want die energie levert geen stroom op, maar ergernis. Het gekke is dat de mensen, die recht tegenover elkaar staan allemaal houden van het stadje. Die gemeenschappelijke noemer, houden van, moet voldoende zijn om uit deze impasse te komen. In Ootmarsums belang!
