De stemming in het clubgebouw van de Othmarvliegers daalde afgelopen zaterdag benden peil. Dat had alles te maken met de regenachtige omstandigheden tijdens de derde Vitessevlucht. Het lossingstijdstip werd al een aantal keren verschoven en onderweg en zeker ook in de buurt van de thuishokken hadden de duiven te maken met veel regen. Dat veroorzaakt dat de natte en doorweekte duiven maar moeilijk thuiskomen. Vele hokken bleven daarom leeg op deze zaterdagmiddag en dat is, naast het trieste weer buiten, voor de melkers een trieste constatering, want voor sommigen is het meer dan hobby. Hopelijk voor hen zijn de hokken na vandaag weer goed gevuld, want meestal komen de achterblijvers een dag later wel terug, maar er zullen ook verliezen geleden worden en dat is nooit leuk.
Hieronder weer het uitgebreide verslag van duivenmelker – en schrijver Martin Weghorst.
Een regenachtige vlieglijn
Het kan verkeren ! en zeker in de duivensport. Keerden de duiven vorige week onder ideale omstandigheden naar huis, de vlucht van deze week was exact het tegenovergestelde ! De weersvooruitzichten voor het weekend waren somber gestemd en ook nog eens juist. Zaterdagochtend kon er sowieso niet gelost worden en dat betekent vooral wachten en nog eens wachten met in ieder geval een aantal mogelijke scenario’s: een late lossing op de zaterdag tussen de buien door of wachten tot de zondag met een grote kans dat de duiven niet gelost kunnen worden. De lossingscommissie van de afdeling 9 koos voor de eerste optie. Niet goed ingeschat kan worden op basis van welke informatie er gelost kon worden, maar dat deze lossing geen gelukkige was, mag duidelijk zijn. Er werd te Duffel gelost, zo’n 221 km, en met de wind mee zou dat een snelheid opleveren van 90 -100 km per uur, ongeveer 2 ¼ uur vliegen. Hoe het weer op de vlieglijn was, is niet helemaal zeker, wat wel zeker is dat vanaf 17.15 uur het op de grens van Ootmarsum en Nutter het water met bakken naar beneden kwam, uitgerekend rond het tijdstip dat de duiven konden terugkeren. Een duif is tot veel in staat maar tegen de elementen, zeker met zoveel regen, is het moeilijk thuiskomen. U begrijpt dat de stemming in het clublokaal tot een dieptepunt was gedaald, met name vanwege de lege plekken op de hokken. De ervaring heeft geleerd dat veel van die achterblijvers de volgende dag wel weer terugkeren, maar toch, de melker heeft zijn duiven graag vlot en zonder problemen terug van de vlucht. Een gevleugelde uitdrukking is ‘ander weer andere duiven’ en dat bleek ook deze vlucht zo te zijn. Alle topfavorieten kwamen later thuis dan gebruikelijk en dat kwam met name bij de combinatie Meijers hard aan, ook al wisten ze de concurrentie deze vlucht opnieuw voor te blijven. Begrijpelijk, het spelen met duiven is voor hen meer dan een hobby, maar de andere kant van de medaille is dat dergelijke vluchten ieder jaar voorkomen en mede het kampioenschap bepalen. Ongetwijfeld zal het moraal de aankomende dagen weer opgevijzeld zijn, zodat er weer met frisse moed ingekorfd zal worden voor alweer de vierde Vitessevlucht.
Degene die zijn duiven langzamerhand in topvorm krijgt is Han Damhuis. Gelet op zijn resultaten uit het recente verleden kan het de komende weken nog wel eens spannend worden bij het opmaken van de uitslag.
Deze vlucht verdient het eigenlijk niet om er een lang verhaal van te maken. We sluiten af met de opmerking dat Jaap van der Ende, installateur in Ootmarsum, de hoofdprijs beschikbaar stelde en de conclusie dat Gait Helthuis zich verrassend in de top 10 nestelde. Hulde en vooral zo doorgaan. De volledige uitslag vanuit Duffel, 221 km, 15 deelnemers met 310 duiven en 8 verschillende duivenmelkers bij de eerste 10!!!!
- Comb . K. & K. Meijers
- H. Damhuis
- H. Damhuis
- B. Damhuis
- B. Senger
- G. Schepers
- G. Schepers
- Th. Luttikhuis
- G. Helthuis
- O. Ossenvoort.
