200-jarig jubileum Hervormde Kerk in sfeervolle ambiance

Het 200-jarig bestaan van de Hervormde Gemeente in Ootmarsum werd in een bijzonder sfeervolle ambiance gevierd. De kerk was binnen en buiten prachtig versierd. In het 200-jarige kerkgebouw bracht het koor Ootmusica, ondersteund door een aantal professionele krachten, de musical ‘Mozes, Prince of Egypt’. Na de musical ‘Jozef en de Duizendkleurenjas’ leverde het koor onder leiding van Frans Heidemann opnieuw een voortreffelijke prestatie met dit muzikale Bijbelverhaal.

Het was voor het koor geen makkelijke opgave, maar samen met de solisten, het jeugdkoor, de musici en het geluid en licht werd het een geweldig optreden met prachtige nummers. Voor Frans Heidemann, die de arrangementen schreef voor de solisten, de musici en de vierstemmige partijen voor het koor, was zichtbaar geroerd op het moment dat het publiek in de kerk met een ovationeel applaus de ‘crew’ van deze musical bedankte. Natuurlijk kent Ootmarsum Elke Rouwmaat en Henk Renting van de musical ‘Jozef’. Deze twee solisten waren opnieuw van de partij en werden dit keer aangevuld met de schitterende stem van Peter Arink, die de rol van Mozes op zich nam.

Ook koorlid Hennie Molendijk liet van zich horen, maar dat gold ook zeker voor Benny Bolk en Zwier Engbers, die met het bijzondere lied ‘De kleine jongen speelt met vuur’ de nodige indruk maakten. Glenn Veldscholten en Gerard van Kempen zorgden op respectievelijk keyboard en piano voor de ritmische, gepassioneerde en muzikale ondersteuning. En met de vertrouwde mannen achter de knoppen, Henk Bloemen en Ben Raatgerink, waren de artiesten, maar ook het publiek verzekerd van een prima geluid en de nodige lichteffecten. De kerk genoot van het optreden en na afloop was men dan ook erg enthousiast over dit onderdeel van de 200-jarige viering.

De viering op zondag stond voor een deel in het teken van het verleden, maar zeker ook gericht naar de toekomst. Met de rollen van Gerard Lammerink (Rentmeester), Owe Boersma (Drost Knijpinga-Cramer)en Hans Jurgen Oortman (Hofmeier Vosding van Beverforde) als belangrijke personen uit het begin van de 19^e eeuw werd al direct bij binnenkomst de toon gezet.

In hun prachtige kostuums lieten zij de tijd van vroeger herleven. Ze haalden herinneringen op aan de wijze, waarop de grond vrijkwam voor het kerkgebouw, maar lazen ook de beschikking van koning Lodewijk Napoleon, die besloot om de katholieke gemeenschap haar kerkgebouw terug te geven en de hervormden de mogelijkheid te bieden om een nieuwe kerk te bouwen. Even later was het koster Lucas Lohuis, die symbolisch en ceremonieel de oude Bijbel terug liet komen.

De oud predikanten André Wijting en Anita van Iperen waren ook aanwezig en samen met de huidige dominee Hedda Klip en pastor Kerkhof Jonkman verzorgden zij de feestelijke viering. In een samenspraak met Hedda Klip gat André Wijting aan dat een Twentenaar de tradities graag in ere wil houden, maar dit niet doet uit behoudzucht, maar juist om de goede dingen te willen doorgeven. Vervolgens trok hij een parallel naar de kerk waar ook het licht wordt doorgegeven.”Natuurlijk hebben we te maken met teruglopend kerkbezoek. We kunnen ons zorgen maken over de dag van morgen, en dat moet ook zeker gebeuren, maar we kunnen ook blijven dromen en vertrouwen dat het allemaal goed mag komen.” Dominee van Iperen vroeg zich af waar de kerkgangers het meest bij stilstaan. “Het kerkgebouw, de muziek, het orgel, de samenkomsten, iedereen heeft zijn eigen gevoel bij wat er in de kerk gebeurd. In ieder geval moet de kerk een betrouwbare plaats zijn om samen te komen, om te bidden en om God te zoeken.” De gemeenteleden van Ootmarsum, Breklenkamp, Lattrop, Springendal, Postelhoek en andere buurtschappen voelden op dat moment weer die vertrouwde stemmen van Andrë Wijting en Anita van Iperen in combinatie met het vertrouwde stemgeluid van de huidige predikant Hedda Klip en dan mag je je een bevoorrechte gemeente voelen met dergelijke predikanten, die Ootmarsum stem en kleur hebben gegeven.

Dat geldt ook zeker voor Herman Koops, die een eigen gecomponeerd lied zong.

Kleur en emotie bracht ook de samenzang ‘Oatmössche’ dat klonk als nooit tevoren in dit kerkgebouw. Na afloop was het mevrouw Brandhorst, die het ‘naambordje’ van de kerk veranderde van Hervormde Kerk naar Protestantse kerk Ootmarsum.

Na afloop was er een receptie in Ons Gebouw waar voorzitter van de locatieraad Simon en Judas, mevrouw Scholten Linde, de fijne samenwerking tussen de katholieken en protestanten in de geloofsgemeenschappen in Ootmarsum symboliseerde door een kaars aan te bieden, die door dominee Hedda Klip en pastor Kerkhof Jonkman werd ontstoken.

Burgemeester Cazemier sprak zijn waardering uit voor deze enthousiaste gemeente, die een belangrijke plek in de gemeenschap inneemt.

Voorzitter Ria Oplaat van de Kerkenraad dankte iedereen, die op enigerlei wijze de schouders onder dit bijzondere jubileumweekend heeft gezet.

Ook sprak ze haar dank uit aan de sprekers om vervolgens het woord te geven aan Ben Morshuis, die op zijn karakteristieke wijze een meer dan interessante geschiedenisles gaf over de kleine protestantse gemeenschap, die meer dan een eeuw lang de beschikking heeft gehad over de grote katholieke kerk.

Tot slot was er nog gelegenheid om naar een aantal kunstwerken te kijken, die voor een deel geschonken zijn aan de Protestantse gemeente. Deze kunstwerken worden tijdens de Kerstmarkt, op zaterdag 10 december, geveild in Ons Gebouw. De opbrengst gaat naar een kerk in Sudan. Het is een mooi voorbeeld hoe het 200-jarig jubileum van het kerkgebouw is gevierd. ‘Samen’ werd er veel bereikt en ‘samen’ wil men ook een ander helpen. Samen zorgden de noabers voor een prachtige boog met ontzettend veel rozen en samen zorgde de liturgische bloemschikgroep voor een meer dan schitterende aankleding van het kerkgebouw. 200 jaar, en nog steeds versierd worden, het zegt iets over de kerk, waarin liefde, verdriet, lachen en boosheid met elkaar werden gedeeld. Een afspiegeling van een menselijke maatschappij met ups en downs, maar met altijd de liefde voor God en Jezus voor ogen, want dat is de basis om met elkaar in goede harmonie te kunnen bouwen aan een actieve geloofsgemeenschap.