Een zandweg was het waarop men vanuit Almelo over Fleringen en langs Reutum een lastige helling tegenkwam: de Kuiperberg werd met enige overdrijving de zandheuvel genoemd. Maar de reizigers, die nog van de zandweg gebruik moesten maken, zagen er letterlijk als een berg tegenop.
Als een fotograaf een mooi plaatje van die zandweg wilde maken, kwamen de bewoners naar buiten om te kijken naar die man, die onder een zwarte lap kroop en op knopjes drukte. Was men eenmaal óp de berg aangeland dan lag het einddoel, Ootmarsum, aan hun voeten en moesten ze oppassen dat de paarden niet te snel liepen. Voordat men het stadje binnenreed, werd vaak even ‘aangelegd’ en dat kon bij het cafeetje, later Kuiperberg, of bij De Koffiekan.
Nu is het een druk bereden route en hebben alleen fietsers die ‘lastige berg’ vóór zich. Maar zij beschouwen het vaak als een uitdaging: Wie is het eerst boven!
Tekst en foto’s Ben Morshuis Stichting
