De Zittingsavonden zitten er weer op, maar een korte terugblik is misschien wel aardig. En dan kijken (en luisteren) we niet naar wat op de bühne werd gepresteerd.
We kijken naar de zaal. Op de oude foto zaal Ottenhof. Een wonder van het scheppen van plaatsen. Maar je moest halverwege niet naar het toilet moeten. Dat gold voor bezoekers, maar ook voor artiesten. Ophoaln tot de pauze was het parool. Er was een souffleur, die ook tijdens de pauze niet kon. Ik heb’t d’r allemoal oet zweet’, kreunde hij, maar hij stond na afloop toch nog een dik kwartier achter de dikke boom bij Ottenhof voor de deur.
De andere foto’s laten de ‘schouwburgzaal’ in de Schalm zien.
Tekst en foto’s zijn van de Ben Morshuis Stichting
