Niet meer dan een zandpaadje was het, dat begon aan de Westwal naast het dubbele woonhuis van Heupink en Reinders. Mensen uit de stad, die in de Binnenes een stukje land hadden liggen, konden dit pad volgen en dat bracht hen precies op de plek waar de woningen stonden, die de toepasselijke bijnaam ‘De vier uitersten’ kregen; ook worden ze wel de Vier Evangelisten genoemd. Je kwam er zonder onderbreking, want de Nieuwe Almelosestraat was nog niet aangelegd en ook het Villapark was destijds nog niet gerealiseerd.
Foto van het paadje richting de Binnenes uit 1930
Het paadje was ter hoogte van Engels’ tuin niet geliefd bij mensen, jong en oud, omdat het zo smal en donker was en daardoor wat geheimzinnig. Het enige bekende was de toren van de Protestantse kerk die op de zwart/wit foto nog vaag te onderscheiden is.
foto uit 1978 van het Hazelrot
Later werd het paadje meer gecultiveerd, maar de bebouwing is pas van de vorige eeuw. Die huizen liggen er prachtig met het uitzicht op de opgeknapte Engels’ Tuin.
Foto’s en tekst Ben Morshuis Stichting
