Het was feest bij Henk Kouijzer jr., want twee van zijn duiven zag hij terug in de top tien van de vlucht vanuit Tongeren. In zijn 40-jarige duivensportcarrière is dat nog niet eerder gebeurd en dus ging de vlag uit bij de ‘vliegende badmeester, zoals hij door zijn collega melkers wordt genoemd. De leden van de Othmarvliegers wisten ook dit weekend weer voortreffelijk te presteren. Ondanks de fikse buien, die de duiven onderweg tegenkwamen, lieten de jonge duiven zien ook in groter verband goed te kunnen presteren. Daarnaast is de onderlinge strijd tussen Schepers, Senger en de combinatie Meijers zeer de moeite waard om dat deze weken te blijven volgen. Het kampioenschap staat op het spel en de apotheose is onverminderd spannend. Hieronder laat Martin Weghorst zijn visie over de twee wedstrijden de vrije loop. Opnieuw een leerzaam en duidelijk verhaal over de duivensport. Met nog een viertal weken te gaan nadert de ontknoping en het mooie is dat de einduitslag niet te voorspellen is door het prachtige verloop van de duivenwedstrijden.

Het is al vaker geschreven: duivensport en het weer zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden. Waar de duivenmelker iedere week op hoopt, perfecte omstandigheden, komt in de regel niet vaak voor. Er is altijd wel wat met het weer. In de fase waarin we nu zitten, de jonge duivenvluchten, is het van cruciaal belang dat de duiven hun volledige verenpak nog hebben. Een strak pak zorgt niet alleen voor de broodnodige aerodynamica maar ook dat eventuele regendruppels geen vat op de duif krijgt. Zo eind juli begin augustus begint van nature de rui. Dat proces kan niet gestopt worden, maar wel vertraagd en dat gebeurt door de jonge duiven al vanaf begin april te verduisteren en wel tot de langste dag. Vanaf dat moment moet er ’s avonds worden bijgelicht. Het effect is even wonderbaarlijk als onnatuurlijk. Wil je als duivenmelker met de jonge duiven kop vliegen dan is verduisteren een absolute noodzaak. Een mooi voorbeeld daarvan is de jonge duivenvlucht vanuit Morlincourt, 416 kilometer. Wie zich het weer van die zaterdag, 23 augustus, nog voor de geest weet te halen, herinnert zich een dag met stevige (zelfs hagel-)buien en her en der een onweersklap. Die buien hebben de jonge duiven ook gehad. De uitslag van die vlucht laat zien dat de liefhebbers die verduisterd hebben de uitslag bepalen: Schepers, Meijers en Senger. De rest was gewoon gezien. Hoewel gelost met een zuidwestenwind stond het concours meer dan een half uur open en dat moet veroorzaakt zijn door de vele buien en de keuzes die de duiven gemaakt hebben. Duiven zijn niet gek, ze vliegen, als het enigszins kan, in zijn algemeenheid niet door buien, maar er om heen en dan kan het alle kanten uit gaan. Het kampioenschap blijft onverminderd spannend. Als klassementsaanvoerder liet Gerrit Schepers wederom zien hoe het moet: een reguliere overwinning met een vroege duif, niet alleen in de vereniging maar ook in het samenspel met Oldenzaal en Denekamp (de CC), een 2^e en van heel oostelijk Twente (kring 2), 2870 duiven een 5^e ! Bennie Senger wist zijn uitstekende prestatie van de vorige te herhalen met nu maar liefst 5 duiven bij de eerste 10.

Kortom, de Othmarvliegers hebben wederom hun visitekaartje afgegeven en wie weet wat nog in het vat zit met nog twee vluchten te gaan.

Inmiddels is ook de tweede tour bezig, 6 afsluitende vluchten voor jong en oud. De winnaars van de eerste vlucht, vader en zoon Meijers, kwamen met maar liefst 70 duiven aan de start. Zou dat aantal een paar jaar geleden bij de andere leden nog ontzag inboezemen, inmiddels liggen de kaarten wat anders en is het op voorhand nog niet gespeeld. Waar de jonge duiven last van hadden, gold des te meer op deze vlucht, Tongeren op 203 kilometer. Een langgerekt regengebied trok van de kust richting Oost-Nederland en dat zorgde voor veel verwarring bij de veelal onervaren duiven. Ook dit concours stond langer open dan gebruikelijk en frappant was dat de meeste liefhebbers maar 1, 2 of 3 duiven in de prijzen hadden. De liefhebber die de laatste weken meer dan goed op dreef is, Bennie Senger, wist nu beslag te leggen op de eerste plaats, net voor een tweetal duiven van de comb. Meijers. Deze uitslag was ook in groter verband spraakmakend: een tweede in de CC en een 23^e in kring 2 van 6.157 duiven ! Besprekenswaard is ook de metamorfose die Henk Kouijzer jr doormaakt want zo mag dat toch wel genoemd worden. Na een aanpassing van het verluchtingssysteem van zijn hok, gaat het met duiven crescendo. Het gaat zelfs zo goed dat hij goed presterende liefhebbers als Senger, Schepers en Meijers uitdaagt voor het volgend seizoen. Het moet gezegd, als je na 40 jaar duivensport goed begint te vliegen, dan heb je recht van spreken, of niet…. In ieder geval was Kouijzer op deze vlucht goed voor twee duiven bij de eerst 10 en dat is in zijn en onze herinnering nog niet eerder gebeurd. Het spreekwoord van de zwaluw en de zomer geldt ook in dit geval en met nog vier vluchten te gaan ligt op de schouders van Kouijzer een behoorlijk druk om zijn goede prestaties een vervolg te geven. Of dat lukt, dat leert de tijd.

De volledige uitslag van de jonge duivenvlucht vanuit Morlincourt, 9 liefhebbers met 72 duiven en gesponsord door Hemme Nieuw- en Verbouw te Ootmarsum

1, 7 en 10.: G. Schepers.
2 en 8: Comb. Meijers
3,4,5,6 en 9: B. Senger

De uitslag van natourvlucht Tongeren, 10 deelnemers en 156 duiven en gesponsord door Gerald Wassink Schilderwerken te Ootmarsum:

1. B. Senger
2, 3, 5 en 7: Comb. Meijers
4 en 8: H. Kouijzer jr. en Zn.
6 en 10: H. Damhuis
9. M. Weghorst.